Чёрная флейта - Ольга Арефьева, Ковчег

Я вырезала из черного дерева тонкую флейту

С одним лишь звуком, но на все голоса.

На всех языках она могла говорить

Одно лишь слово, но очень тихо и тайно

(тихо и тайно).

И я играла на ней всю полярную ночь до утра,

Земля обошла оборот и пришла на рубеж,

Нежная флейта, я ей сказала: пора.

Я разрежу тебя на тысячу стружек вдоль

нежного твоего нутра —

Я сказала себе — пора, режь,

Я сказала себе, пора, режь,

Я сказала себе: пора, режь

(я сказала себе).

Так нужно, так убивают любовь,

Так земля принимает мертвых зверей,

Так отпускают на волю пленных зверей

В посмертно свободных мирах.

Там, где ни пера, ни пуха, ни крови —

Игра моей флейты для тонкого слуха,

Звериного уха, что ловит тончайшие шелесты духа стиха.

Болей моей болью, согрей себя насмерть мной,

Я приготовлю для кражи

Все, что важного есть у меня —

Все, что горит — для огня,

Все, что болит — для врача —

Не плача и не крича,

Соберу воедино жизнь для палача

(мне не страшно).

Я не посыплю пеплом главу, я смолчу,

Не ударюсь оземь и человекоптицею не взлечу —

Я тихо и нежно разрежу чистую флейту на стружки,

Ни в чем не повинную флейту с одним звуком.

Я занесу свою руку с ножом — так нужно —

Оружие жизни, орудие боли — над грудью стрела,

Без ужаса стужи, без красной лужи под сенью стола —

На волю из боли светла и прекрасна дорога легла от прямого угла!

Я не больно тебя вскрою, скажи мне в последний раз

Свой единственный звук, свое тихое слово —

Я болею тобой, я убью тебя, все будет снова!

Прости меня, флейта.

И флейта сказала: Люблю.

Ik heb een dunne fluit uit ebbenhout gesneden

Met slechts één geluid, maar voor alle stemmen.

Ze sprak alle talen

Slechts één woord, maar heel stil en in het geheim

(stilletjes en stiekem).

En ik heb er de hele poolnacht op gespeeld tot de ochtend,

De aarde omzeilde de bocht en kwam bij de grens,

Zachte fluit, zei ik tegen haar: het is tijd.

Ik zal je samen in duizend schaafsel snijden

je zachte binnenkant -

Ik zei tegen mezelf - het is tijd, knippen,

Ik zei tegen mezelf, het is tijd, knippen,

Ik zei tegen mezelf: het is tijd, cut

(Ik zei tegen mezelf).

Dus het is nodig, dus doden ze de liefde,

Dus de aarde ontvangt dode dieren,

Dit is hoe dieren in gevangenschap worden vrijgelaten

In postuum vrije werelden.

Waar geen veer, geen pluis, geen bloed is -

Mijn fluit spelen voor een subtiel gehoor

Een dierenoor dat het subtielste geritsel van de geest van het vers opvangt.

Pijn met mijn pijn, warm jezelf tot de dood met mij,

Ik zal me voorbereiden op diefstal

Alles wat belangrijk voor mij is -

Alles wat brandt is voor vuur,

Alles wat pijn doet - voor de dokter -

Niet huilen en niet schreeuwen,

Verzamel het leven voor de beul

(Ik ben niet bang).

Ik zal geen as op mijn hoofd strooien, ik zal zwijgen,

Ik zal de grond niet raken en ik zal een man niet vliegen als een vogel -

Ik zal stilletjes en voorzichtig een schone fluit in schaafsel snijden,

Een onschuldige fluit met één klank.

Ik zal mijn hand opsteken met een mes - zo is het nodig -

Het wapen van het leven, het instrument van pijn - een pijl boven de borst,

Zonder de verschrikking van de kou, zonder een rode plas onder het bladerdak van de tafel -

Uit pijn lag een heldere en mooie weg naar believen vanuit een rechte hoek!

Ik zal je geen pijn doen, vertel het me nog een laatste keer

Je enige geluid, je stille woord -

Ik ben je zat, ik vermoord je, alles zal weer voorbij zijn!

Vergeef me, fluit.

En de fluit zei: ik hou van je.