Walked Out on a Line - Okkervil River

From the back of my brain

The confetti burst came

And it blew through the balls of my eyes

In a midnight as loud

As a cloud of cocaine

And horrendously swollen in size

Saw the pen press the text

Through the flesh of your neck

And the first line 'twas writ there was

And dark, dirty streams

The decay from our dreams

Leaves a black trail of grease through the snow

And is there a hotel there or is there a hole

Where our bodies all aching and aging can go

Oh, I leapt from the mountain and mid-falling down

Ran my trembling hands down your spine

'Cause you have been, are currently holy to me

And will hopefully always be mine

And 'cause you’re out on a razor line

In the storm’s scream and swirl

It’s where I saw my girl

I was pinning her straight to my side

When the devil all dinged-up and dragonfly-winged

Dropped his head in my lap and he cried

Once I spotted my man

Swooping over the sand

In the ambulance lamps of his eyes

And the smell of black blood on the backs of his hands

I could tell that his world can’t be mine

And he said

Uit de achterkant van mijn hersenen

De confetti-uitbarsting kwam

En het blies door de ballen van mijn ogen

In een middernacht zo luid

Als een wolk van cocaïne

En verschrikkelijk gezwollen in grootte

Zag de pen op de tekst drukken

Door het vlees van je nek

En de eerste regel 'het was een bevelschrift dat er was'

En donkere, vuile beekjes

Het verval van onze dromen

Laat een zwart vetspoor achter door de sneeuw

En is daar een hotel of is er een gat?

Waar onze lichamen met pijn en veroudering heen kunnen gaan

Oh, ik sprong van de berg en viel halverwege neer

Laat mijn bevende handen langs je ruggengraat glijden

Want je was, bent momenteel heilig voor mij

En zal hopelijk altijd van mij zijn

En omdat je op een scheermesje zit

In de schreeuw en werveling van de storm

Het is waar ik mijn meisje zag

Ik pinde haar recht op mijn zij

Toen de duivel helemaal opgeknapt en met libellenvleugels was?

Hij liet zijn hoofd in mijn schoot vallen en hij huilde

Eens zag ik mijn man

Zwevend over het zand

In de ambulancelampen van zijn ogen

En de geur van zwart bloed op de rug van zijn handen

Ik kon zien dat zijn wereld niet de mijne kan zijn

En hij zei