The War Criminal Rises And Speaks - Okkervil River

The heart wants to feel

The heart wants to hold

The heart takes past Subway, past Stop and Shop, past Beal’s, and calls it «coming home»

The heart wants a trail away from «alone»

So the heart turns a sale into a well-worn milestone

The hard-won soft furniture, fought-for fast food

Defended end table that holds paperbacks and back U.S. News

The mind turns an itch into a bruise

And the hands start to twitch when they’re feeling ill-used

But you’re almost back now, you can see by the signs

From the bank you tell the temperature and then the time, and the billboard

reads some headlines

The head wants to turn, to avert both its eyes

But the mind wants to learn of some truth that might be inside reported crimes

So they found a lieutenant killed a village of kids

After finishing off the wives, he wiped off his knife and that’s what he did

And they’re not claiming that there’s any excusing it

That was thirty years back, and they just get paid for the facts the way they

got them in

Now he’s rising and not denying

His hands are shaking, but he’s not crying

And he’s saying «How did I climb out of a life so boring into that moment?

Please stop ignoring the heart inside, oh you readers at home!

While you gasp at my bloody crimes

Well, please take the time to make your heart my home

Where I’m forgiven by time

Where I’m cushioned by hope

Where I’m numbed by long drives

Where I’m talked off or doped

Does the heart wants to atone?

Oh, I believe that it’s so

'Cause if I could climb back through time

I’d restore their lives and then give back my own

Tens of times now its size on a far distant road

In a far distant time where every night I’m still crying, entirely alone"

But the news today always fades away as you drive by

Till at dinnertime when you look into her eyes

Lit by evening sun — that, as usual, comes from above that straight,

unbroken line

The horizon — its rising seems a given

Just like your living

Your heart’s warm and kind

Your mind is your own

So, our blood-spattered criminal is inscrutable;

don’t worry, he won’t

Rise up behind your eyes and take wild control

Say, he’s not of this time, he fell out of a hole

Het hart wil voelen

Het hart wil vasthouden

Het hart gaat voorbij Subway, voorbij Stop and Shop, voorbij Beal's, en noemt het 'thuiskomen'

Het hart wil een spoor weg van «alleen»

Dus het hart verandert een verkoop in een versleten mijlpaal

Het zwaarbevochten zachte meubilair, bevochten voor fastfood

Verdedigde bijzettafel met paperbacks en back U.S. News

De geest verandert een jeuk in een blauwe plek

En de handen beginnen te trillen als ze zich ongebruikt voelen

Maar je bent nu bijna terug, dat kun je zien aan de bordjes

Van de bank vertel je de temperatuur en dan de tijd, en het billboard

leest enkele koppen

Het hoofd wil draaien, beide ogen afwenden

Maar de geest wil een waarheid leren kennen die mogelijk in gerapporteerde misdaden zit

Dus ze vonden dat een luitenant een dorp met kinderen had vermoord

Nadat hij de vrouwen had afgemaakt, veegde hij zijn mes af en dat is wat hij deed

En ze beweren niet dat er een excuus voor is

Dat was dertig jaar geleden, en ze worden gewoon betaald voor de feiten zoals ze...

heb ze binnen

Nu stijgt hij en ontkent hij niet

Zijn handen trillen, maar hij huilt niet

En hij zegt: "Hoe ben ik op dat moment uit een zo saai leven geklommen?

Stop alsjeblieft met het negeren van het hart van binnen, oh jullie lezers thuis!

Terwijl je naar mijn verdomde misdaden hapt

Neem alsjeblieft de tijd om van je hart mijn thuis te maken

Waar ik vergeven ben door de tijd

Waar ik word opgevangen door hoop

Waar ik verdoofd word door lange ritten

Waar ik word uitgepraat of gedopeerd

Wil het hart boeten?

Oh, ik geloof dat het zo is

Want als ik terug in de tijd kon klimmen

Ik zou hun leven herstellen en dan het mijne teruggeven

Nu tientallen keren zo groot op een verre weg

In een verre tijd waar ik elke nacht nog steeds huil, helemaal alleen"

Maar het nieuws van vandaag vervaagt altijd als je voorbij rijdt

Tot rond etenstijd als je in haar ogen kijkt

Verlicht door de avondzon - die, zoals gewoonlijk, van boven dat rechte komt,

ononderbroken lijn

De horizon — zijn opkomst lijkt een gegeven

Net als je leven

Je hart is warm en vriendelijk

Je geest is van jou

Dus onze met bloed bespatte crimineel is ondoorgrondelijk;

maak je geen zorgen, dat zal hij niet

Sta op achter je ogen en neem wilde controle

Zeg, hij is niet van deze tijd, hij is uit een gat gevallen