The President's Dead - Okkervil River

The president’s dead, the radio said,

Dear friends, is it not so horrible?

A shot through my heart, like a knife right through bread,

The newspaper said the president’s dead.

The sea doesn’t dry and the sky isn’t split,

But friends it just seems so wrong, don’t it?

A shot from the crowd, and a shot in the head,

The president’s lying on the tarmac dead.

He’s lying face down with his black-dressed agents

Guns drawn running around and the early Obit’s

Say he was a good man, you can’t argue with that

Not today you can’t, not now you can’t.

In the media tent where they spin and they slant,

They just foam the mouth and they chant at the bit,

Those bloodsuckers can wait until those vulture’s cool in,

The newscaster said, «The President’s dead.»

Let’s imagine the way, let’s say 30 years in,

How somebody will say, «What you were doing when???»

On a beautiful day, I was waking up and

I was lying in bed with my girlfriend

And the eggs on the plate, and the bacon hissin'

And the coffee was great, there was spring on the wind.

If you don’t live through a day for the littlest things,

And the littlest ways made you feel you were blessed

If you died right then, well you know you’d be missed,

But there’s no better state to cease to exist

And you wouldn’t feel sad, and you wouldn’t resist

Cause you knew what you had, and were thankful for it

In your own little way, I’m a small quiet man

I’ve got no wars to win, I don’t have a big plan

But I love my new place, and I love my old friends

And I scrimp and I save, and one day I’ll have kids.

I can truthfully say that my day was like that,

'Til the radio playing on the stand by the bed

Fired out this report and in 3 words they said,

Like three shots to my head,

«The President’s Dead.»

De president is dood, zei de radio,

Beste vrienden, is het niet zo verschrikkelijk?

Een schot door mijn hart, als een mes dwars door brood,

De krant zei dat de president dood is.

De zee droogt niet op en de lucht is niet gespleten,

Maar vrienden, het lijkt gewoon zo verkeerd, nietwaar?

Een schot van de menigte, en een schot in het hoofd,

De president ligt dood op het asfalt.

Hij ligt op zijn gezicht met zijn in het zwart geklede agenten

Getrokken geweren rondrennen en de vroege Obit's

Zeg dat hij een goede man was, daar kun je niets tegenin brengen

Niet vandaag kan je niet, niet nu kan je niet.

In de mediatent waar ze draaien en hellen,

Ze schuimen gewoon de mond en ze zingen op het bit,

Die bloedzuigers kunnen wachten tot die gier binnen is,

De nieuwslezer zei: "De president is dood."

Laten we ons voorstellen hoe, laten we zeggen 30 jaar,

Hoe iemand zal zeggen: "Wat was je aan het doen toen???"

Op een mooie dag werd ik wakker en

Ik lag in bed met mijn vriendin

En de eieren op het bord, en het spek sist

En de koffie was geweldig, er was lente in de wind.

Als je een dag niet overleeft voor de kleinste dingen,

En de kleinste manieren gaven je het gevoel dat je gezegend was

Als je op dat moment stierf, dan weet je dat je gemist zou worden,

Maar er is geen betere staat om op te houden te bestaan

En je zou je niet verdrietig voelen, en je zou geen weerstand bieden

Omdat je wist wat je had, en daar dankbaar voor was

Op je eigen manier ben ik een kleine stille man

Ik heb geen oorlogen te winnen, ik heb geen groot plan

Maar ik hou van mijn nieuwe plek en ik hou van mijn oude vrienden

En ik spaar en ik spaar, en op een dag zal ik kinderen krijgen.

Ik kan naar waarheid zeggen dat mijn dag zo was,

Tot de radio speelt op de standaard bij het bed

Vuurde dit rapport af en in 3 woorden zeiden ze:

Als drie schoten in mijn hoofd,

"De president is dood."