Correveidile - Ojos De Brujo

Tierra de olvido, ruleta imposible

El tiempo sigue apagando candela

Quién quiere hoy ya mirarse a los ojos

Quién quiere hoy descubrir las estrellas

En el reloj las horas plegan alas

Van las mujeres vestías de pena

Miran el luto gritándole al mundo

Que venga paz y que paren las guerras

Correveidile, correveidile

Vete corre y dile

Que el arma la tengo yo

Corre y dile, correveidile

Vete corre y dile

Que el arma la he enterrao yo

Loca esperanza vela en cada esquina

Tropas de angustia atacando al gigante

Que bombardea rincones queríos

Y desvanece la luz cada instante

Cual poseídas tejen las mujeres

Con hilo negro y adornos de encaje

Lapiz de un niño que inocente ríe

Entre granadas y ríos de sangre

Qué son 2 días de Otoño pasando dice el carcelero

Más hijos perdíos paciencias vencías y rotos anhelos

De esperar, que esta historia cambiara su final

Y otras luces, quedaran esta vez sin apagar

Verdes vuelos, banderas que se niegan a ondear insumisas, descaradas

Plantan cara y a la patria y al mismo general, no están solas

La historia ya acompaña su verdad

No vale la pena tanta pena, ninguna pena

Correveidile, correveidile

Vete corre y dile

Que el arma la tengo yo

Corre y dile, correveidile

Vete corre y dile

Que el arma la he enterrao yo

Pecho herío y esclavas de la entrega y el amor recolectando ilusiones,

siempre libre

Land van vergetelheid, onmogelijk roulette

De tijd blijft de kaars doven

Wie wil er vandaag elkaar in de ogen kijken

Wie wil vandaag de sterren ontdekken

Op de klok vouwen de uren vleugels

Ze gaan de vrouwen gekleed in verdriet

Ze kijken naar de rouw die tegen de wereld schreeuwt

Laat vrede komen en de oorlogen stoppen

Correveidile, correveidile

ga rennen en vertel het hem

ik heb het wapen

Ren en vertel het hem, ren met hem mee

ga rennen en vertel het hem

Dat het wapen dat ik heb begraven

Gekke hoop waakt over elke hoek

Troepen van angst vallen de reus aan

die geliefde hoeken bombardeert

En het licht vervaagt elk moment

Welke bezeten vrouwen weven?

Met zwarte draad en kanten randen

Potlood van een kind dat onschuldig lacht

Tussen granaten en rivieren van bloed

Wat zijn 2 herfstdagen, zegt de cipier

Meer kinderen verloren hun geduld en gebroken verlangens

Hopelijk zou dit verhaal het einde veranderen

En andere lichten, deze tijd zal blijven zonder uit te gaan

Groene vluchten, vlaggen die weigeren opstandig te zwaaien, schaamteloos

Ze komen op tegen het land en de generaal zelf, ze zijn niet alleen

De geschiedenis vergezelt de waarheid al

Het is niet zoveel pijn waard, geen pijn

Correveidile, correveidile

ga rennen en vertel het hem

ik heb het wapen

Ren en vertel het hem, ren met hem mee

ga rennen en vertel het hem

Dat het wapen dat ik heb begraven

Gewonde borst en slaven van bevalling en liefde die illusies verzamelt,

altijd vrij