Kunsten å gå - Odd Nordstoga

Eg er ute veldig tidleg

Eg er ute og går

Med folka dei søv

Og maskinene står

Og rutene er isa

På alle bilar eg ser

Og sjøen ligg der som ein spegel

Og ubrukt nedi der

Eg prøvar kunsten å gå

Gatene er stille

Skogen ligg der dus og grå

Det er som heile verden

Som det er meg den ventar på

Det er eg som er i rørsle

Det her er mitt initiativ

Det er eg som har serven

Serven i mitt liv

Eg prøvar kunsten å gå

Og ser du meg der ute

I morgondisen gå

Som eit dyr der utpå jordet

Før det ikkje lenger er å sjå

Har du lov om du er stille

Og ikkje er meir enn du må

Vera med på denne fyrste kunsten

Mennesket kom på

Og det var kunsten å gå

Ik ben heel vroeg weg

ik ben aan het wandelen

Met de mensen die ze sliepen

En de machines staan

En de routes zijn ijs

Op alle auto's die ik zie

En de zee ligt daar als een spiegel

En ongebruikt daar beneden

Ik probeer de kunst van het lopen

De straten zijn stil

Het bos is saai en grijs

Het is net als de hele wereld

Zoals ik het ben wacht het op

Ik ben het die beweegt

Dit is mijn initiatief

ik heb de dienst

De dienst in mijn leven

Ik probeer de kunst van het lopen

En zie je me daarbuiten?

In de ochtend ijs gaan

Als een dier daar in het veld

Voordat het niet meer te zien is

Mag je stil zijn?

En is niet meer dan nodig is

Doe mee met deze eerste kunst

Man kwam op

En dat was de kunst van het lopen