Kjedelig iblant - Odd Nordstoga, Erlend Ropstad

Me to, ja me kunne vore rike

Hatt eit hus der ein såg utover sjøen

Hatt ein fin bil og bli like

Dei med boblejakke og god løn

Hva jeg hadde gitt for å våkne opp en morra

I en annen kropp, i et helt annet liv

Og bare blitt der et par dager

Om ikke annet, så for å få et nytt perspektiv

Ingen veit kva som hadde hendt

Om dei bruer som er brent

Om dei aldri tok fyr

Då eg prøva å få tent

Men me veit ikkje

Nei, me veit ikkje

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Så kjedeleg, eg trur nesten ikkje det kan vera sant

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Og du vet, jeg burde flytta ut på landet

Og dyrka frykten for å bli glemt

Jeg skulle gjerne visst om du ville fulgt med da

Ikke svar nå, men svar før det er for sent

Ingen vet hva som hadde hendt

Hvis vi pakka alt vi har

Vi kan dra hvor som helst

Det kan umulig gå galt

Men vi vet jo ikke

Nei, vi vet ikke

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Så kjedelig å sitte her etter alle forsvant

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Sjå på TV

For ein utgamal og kjedeleg idé

Så set me oss ned

Men det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Så kjedeleg, eg trur nesten ikkje det kan vera sant

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Jeg er så trøtt på at jeg aldri kan finne på noe annet

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Ik, ja we zouden rijk kunnen zijn

Had een huis waar men uitkeek over de zee

Mooie auto gehad en hetzelfde zijn

Degenen met een bubble jacket en een goed salaris

Wat ik had gegeven om wakker te worden een morra

In een ander lichaam, in een heel ander leven

En bleef daar maar een paar dagen

Als er niets anders is, dan om een ​​nieuw perspectief te krijgen

Niemand weet wat er is gebeurd

Over de bruggen die zijn afgebrand

Als ze nooit vlam vatten

Dan probeer ik te ontsteken.

Maar ik weet het niet

Nee ik weet het niet

Het is zo saai, zo saai soms

Het is zo saai, zo saai soms

Zo saai, ik denk bijna niet dat het waar kan zijn

Het is zo saai, zo saai soms

En weet je, ik zou naar het land moeten verhuizen

En cultiveer de angst om vergeten te worden

Ik zou graag willen weten of je dan zou volgen

Reageer niet nu, maar antwoord voordat het te laat is

Niemand weet wat er is gebeurd

Als we alles inpakken wat we hebben

We kunnen overal heen

Het kan onmogelijk fout gaan

Maar we weten het niet

Nee, dat weten we niet

Het is zo saai, zo saai soms

Het is zo saai, zo saai soms

Zo saai om hier te zitten nadat iedereen verdwenen is

Het is zo saai, zo saai soms

Televisie kijken

Wat een ouderwets en saai idee

Toen gingen we zitten

Maar het is zo saai, zo saai soms

Zo saai, zo saai soms

Zo saai, ik denk bijna niet dat het waar kan zijn

Het is zo saai, zo saai soms

Het is zo saai, zo saai soms

Het is zo saai, zo saai soms

Ik ben zo moe dat ik nooit meer aan iets anders kan denken

Het is zo saai, zo saai soms