Until All Ages Fall - Obsequiae

Labyrinthine pathways

Follow the serpentine course of the river

Verdant trails above spirits

Where the secrets of language linger

As a boy I wandered and by the sounds of pipes enchanted

My sylvan home — where the roots of my youth were planted

I hear the wooden floors — now as before

The sound of the ones I left at my old cabin door

Sylvan kingdom, serene majesty

A love endured by the moons gleam

Vigil reverie awaiting the dawn

Now through death our spirits live on

It was here I cared for the animals

And tended the gardens needs

Basked in the sunlit meadow

And gazed through the light in the leaves

Not one of them remains in this silent hall

Here where I sleep until all ages fall

Labyrintische paden

Volg de kronkelige loop van de rivier

Groene paden boven geesten

Waar de geheimen van taal blijven hangen

Als jongen dwaalde ik rond en betoverde door de klanken van pijpen

Mijn sylvan home - waar de wortels van mijn jeugd werden geplant

Ik hoor de houten vloeren — nu als voorheen

Het geluid van degenen die ik achterliet bij mijn oude hutdeur

Sylvan koninkrijk, serene majesteit

Een liefde die wordt verdragen door de glans van de manen

Vigil mijmering in afwachting van de dageraad

Nu door de dood leven onze geesten voort

Hier zorgde ik voor de dieren

En verzorgde de tuinen nodig?

Gekoesterd in de zonovergoten weide

En staarde door het licht in de bladeren

Geen van hen blijft in deze stille zaal

Hier waar ik slaap tot alle leeftijden vallen