Lone Isle - Obsequiae

Through the mists of the moors

I can still see all those who were before me

Silent and still, awaiting rebirth

By sylvan passage

A hidden trace of a well

Deep beneath the vault: a living tomb

Where waters stir and florets bloom

Bury me beneath them

To endure the years without sun

Our vessels decay upon this landscape

Eroding the centuries to come

Ashes laid on nameless graves

Come forth under my sign

A lone isle stands

In the glow of the boundless sea

Where heavens expanse yields

Effacing its memory

The day that all of your streams turn red over

Carrion ground

Will be the relics of springtide above burial

Shrouds

Under the warmth of the sun

Mounds of heather sway

Where the martyred silently rest

The scars of life remain

Door de nevelen van de heide

Ik kan nog steeds iedereen zien die voor mij was

Stil en stil, in afwachting van wedergeboorte

Door Sylvan passage

Een verborgen spoor van een put

Diep onder het gewelf: een levend graf

Waar wateren roeren en bloemen bloeien

Begraaf me eronder

Om de jaren zonder zon te doorstaan

Onze schepen vervallen in dit landschap

De komende eeuwen uithollen

As gelegd op naamloze graven

Kom tevoorschijn onder mijn teken

Een eenzaam eiland staat

In de gloed van de grenzeloze zee

Waar de hemel zich uitbreidt

Zijn geheugen uitwissen

De dag dat al je streams rood worden

aas grond

Zullen de relikwieën van springtij boven de begrafenis zijn

lijkwaden

Onder de warmte van de zon

Heuvels van heide zwaaien

Waar de martelaren stilletjes rusten

De littekens van het leven blijven