Vandraren - Nordman

Vandraren har ingen stans att gå, när han kommit fram till slutet

Månen färgar alla skuggor blå, han är ensam kvar där ute

Långt där borta från en enslig gård, lyser värmen ut i natten

Väcker hungern i hans frusna kropp, som har levt på luft och vatten

Det gör ont, men gå ändå, du kan alltid vända om

Det gör ont, men gå ända, du är här och kom hit som en vandrare

Klockan ringer för en ensam själ, den har lånat röst av döden

Vill den illa eller vill den väl, när den räknar våra öden

Sluta tänka det är svårt ändå, du får ta en dag i taget

Vandraren har ingen stans att gå, om han går vid sista slaget

Det gör ont, men gå ändå, du kan alltid vända om

Det gör ont, men gå ända, du är här och kom hit som en vandrare

Det gör ont, men gå ändå, du kan alltid vända om

Det gör ont, men gå ända, du är här och kom hit som en vandrare

De wandelaar kan nergens heen als hij het einde heeft bereikt

De maan kleurt alle schaduwen blauw, hij wordt daar alleen gelaten

Ver weg van een eenzame boerderij schijnt de warmte tot diep in de nacht

De honger wekken in zijn bevroren lichaam, dat van lucht en water heeft geleefd

Het doet pijn, maar ga toch, je kunt je altijd omdraaien

Het doet pijn, maar ga je gang, je bent hier en je kwam hier als een zwerver

De klok luidt voor een eenzame ziel, het heeft de stem van de dood geleend

Zal het slecht of goed zijn, wanneer het ons lot berekent?

Stop met denken dat het toch moeilijk is, je moet het van dag tot dag nemen

De wandelaar kan nergens heen als hij op de laatste tel loopt

Het doet pijn, maar ga toch, je kunt je altijd omdraaien

Het doet pijn, maar ga je gang, je bent hier en je kwam hier als een zwerver

Het doet pijn, maar ga toch, je kunt je altijd omdraaien

Het doet pijn, maar ga je gang, je bent hier en je kwam hier als een zwerver