När den ena vill gå - Nordman

Hon går sakta förbi

o hon vänder sig om

jag kan se att hon söker, min blick en gång till

fastän hoppet har dött

hon e ensam o trött

men jag kan inte visa den väg hon ska gå

o en gång va vi nära, ja minns hur de va

som en virvlande höststorm ja vet att hon va

den panik som vi skapat av kärlek o is

men jag ser att hon saknar det än på nått vis

Och vi ser på varann, det är tyst i en stund

ja vill säga något vänligt, de blir bara dumt

när den ene vill gå, o den andra ser på

Är det svårt att förklara och svårt att förstå

Men en gång va vi nära, så nära de gick

Det är nära till vintern i främlingen blick

Och jag tar hennes kyla, jag minns när hon brann

Men jag hoppas hon glömmer han?

snart om hon kan

Ze loopt langzaam voorbij

o ze draait zich om

Ik kan zien dat ze kijkt, mijn blik weer

hoewel de hoop is gestorven

ze is alleen en moe

maar ik kan niet laten zien hoe ze moet gaan

o eens waren we dichtbij, ja weet je nog hoe ze waren

als een wervelende herfststorm ja weet dat ze va

de paniek die we hebben gecreëerd uit liefde en ijs

maar ik zie dat ze het op de een of andere manier nog steeds mist

En we kijken elkaar aan, het is even stil

ja wil iets vriendelijks zeggen, ze worden gewoon dom

wanneer de een wil gaan, en de ander kijkt toe

Is het moeilijk uit te leggen en moeilijk te begrijpen?

Maar toen we eenmaal dichtbij waren, zo dichtbij dat ze gingen

Het is bijna winter in de blik van de vreemdeling

En ik neem haar koud, ik herinner me toen ze verbrandde

Maar ik hoop dat ze hem vergeet?

snel als ze kan