Främlingen - Nordman

Och det kom en man till byn just den dagen vintern slog till,

nr den frsta snn frgat himlen gr,

och man undrade vem det var.

Det fanns styrka i hans blick av den sort de inte frstod.

Det fanns nt som skrmde och nt som bad,

det var bara faran de sg.

p en plats dr allt str still, dr r rdsla strre n mod,

Dr blir otryggheten en egen vrld

dr en frmling inte fr plats.

Och i yrsnn stod han tyst nr han sg hur det skulle bli,

fr ur rdsla vxer fientlighet

och den vaktar p sitt revir.

Blir man fdd till frmling, vad hnder sen?

Och han knde att han frstod.

Men i yrsnn stod han kvar, nr hans fotspr suddades ut.

Det fanns inget att g tillbaka till

frn den dagen vintern slog till.

Allt han hrde var sin egen rst, och den sa att han skulle g.

Dit han kommit var det vinter jmt, men han mste leva nd,

P en vg till ingenstans sg han livet fara frbi.

Han sg dd och krlek och allt han drmt,

men han knde att han var fri.

Han var fri fr han var dr, nr han ville kunde han g.

Men han mste leva sitt eget liv.

Kanske var han hemma nd.

Och i yrsnn stod han kvar, nr hans fotspr suddades ut.

Det fanns inget att g tillbaka till

frn den dagen vintern slog till.

En een man kwam naar het dorp op de dag dat de winter toesloeg,

toen de eerste zon vroeg, gaat de lucht,

en men vroeg zich af wie het was.

Er was kracht in zijn blik van het soort dat ze niet begrepen.

Er was iets dat bang was en iets dat bad,

het was gewoon het gevaar dat ze zagen.

op een plek waar alles stil is, waar angst groter is dan moed,

Daar wordt onzekerheid een wereld op zich

waar een vreemde niet past.

En in yrsnn stond hij stil toen hij zag hoe het zou zijn,

uit angst groeit vijandigheid

en het bewaakt zijn territorium.

Als je als vreemdeling geboren wordt, wat gebeurt er dan?

En hij wist dat hij het begreep.

Maar in yrsnn bleef hij, toen zijn voetafdrukken werden gewist.

Er was niets om naar terug te gaan

vanaf de dag dat de winter toesloeg.

Het enige wat hij hoorde was zijn eigen stem, en die zei dat hij zou gaan.

Waar hij kwam was het winter, maar hij moest leven,

Op een weg naar nergens zag hij het leven voorbij gaan.

Hij zag dood en liefde en alles wat hij droomde,

maar hij wist dat hij vrij was.

Hij was vrij voordat hij stierf, wanneer hij maar wilde kon hij gaan.

Maar hij moet zijn eigen leven leiden.

Misschien was hij thuis en.

En duizelig bleef hij, toen zijn voetstappen werden gewist.

Er was niets om naar terug te gaan

vanaf de dag dat de winter toesloeg.