Fick jag leva igen - Nordman

Jag har mycket att göra än,

men någonstans inom mig sitter djävulen.

Och han förhandlar om något mer,

än löften från den gud som han aldrig ser.

Ska jag skaffa mig sår igen?

Och sedan ligga blödande i himmelen.

Men allting kommer, och allting går,

igenom alla själar som ingen får.

Fick jag leva igen,

I samma kropp som den här.

Såhjälp mig Gud, att jag såg det liv,

som aldrig kommer igen!

Fick jag bara den tid,

Som rann iväg av sig själv.

När livet inte var värt ett dugg,

dåskulle jag vara rik!

Mörkret jagade skuggorna,

i ljuset av en fackla i en ödslig skog.

Och benen bar hela vägen fram,

men någonting jag visste frös fast och dog.

Om du ser mig i ögonen,

såser du bara stjärvorna av sanningen.

en strimma hopp i en dåres blick

och bönen om den värme han aldrig fick

Fick jag leva igen,

I samma kropp som den här.

Såhjälp mig Gud, att jag såg det liv,

som aldrig kommer igen!

Har jag inget som stoppar mig,

såfår jag inget mer.

Men jag tror att någonting drar i mig,

kanske det jag aldrig ser.

Fick jag leva igen,

I samma kropp som den här.

Såhjälp mig Gud, att jag såg det liv,

som aldrig kommer igen!

Fick jag bara den tid,

Som rann iväg av sig själv.

När livet inte var värt ett dugg,

dåskulle jag vara rik!

Ik heb nog veel te doen,

maar ergens in mij zit de duivel.

En hij onderhandelt over iets meer,

dan beloften van de god die hij nooit ziet.

Moet ik weer wonden krijgen?

En dan bloedend in de lucht liggen.

Maar alles komt en alles gaat,

door alle zielen die niemand ontvangt.

Moest ik opnieuw leven,

In hetzelfde lichaam als deze.

Zo helpe mij, God, dat ik dat leven zag,

wie komt er nooit meer!

Ik heb net die tijd,

Die vanzelf wegliep.

Toen het leven geen cent waard was,

dan zou ik rijk zijn!

De duisternis achtervolgde de schaduwen,

in het licht van een fakkel in een desolaat bos.

En de benen helemaal naar voren gedragen,

maar iets dat ik kende bevroor en stierf.

Als je me in de ogen kijkt,

je zaait alleen de sterren van de waarheid.

een sprankje hoop in de blik van een dwaas

en het gebed voor de warmte die hij nooit kreeg

Moest ik opnieuw leven,

In hetzelfde lichaam als deze.

Zo helpe mij, God, dat ik dat leven zag,

wie komt er nooit meer!

Ik heb niets om me te stoppen,

dan krijg ik niets meer.

Maar ik denk dat iets me naar binnen trekt,

misschien wat ik nooit zie.

Moest ik opnieuw leven,

In hetzelfde lichaam als deze.

Zo helpe mij, God, dat ik dat leven zag,

wie komt er nooit meer!

Ik heb net die tijd,

Die vanzelf wegliep.

Toen het leven geen cent waard was,

dan zou ik rijk zijn!