Rentrer En Bretagne - Nolwenn Leroy

Croquer ton granit, comme on croquerait du sucre, rocs de sucre

Boire des yeux grands ouverts les bleus-verts qui vibrent dans l’air

Voir du train à travers la vitre, les premières cheminées mégalithes

Par la fenêtre entrouverte, rentrer en Bretagne

Inhaler au tréfonds de moi, l’odeur de l’iode, la bouse mouillée

Et sentir mes yeux se brouiller, rentrer en Bretagne

Voir passer les arbres, les villages de mon jeune âge, de mon jeune âge

Horizon aimés, souvenirs retrouvés au passage

C’est ici que j’ai poursuivi les cheveux roux et fuyants des filles

Dans mes rêves à travers la bruine, le long de la presqu'île

Et Dieu que c’est bon revenir, en ce lieu où vit ma mémoire

Retrouver les noms du pays, rentrer en Bretagne

Nombre de contrées, j’ai connu sur notre terre, sur la Terre

J’ai appris à aimer l’univers, haïr les frontières

Es-ce une raison pour avoir honte, si dans mon cœur l'émotion monte

Quand mes pied raclent le sol familier, rentrer en Terre d’Armorique

Quant à la fille aux yeux bleu nuit, si vous la voyez quelque part

Allez lui dire que je suis rentré en Bretagne

Bijt in je graniet, zoals je in suiker bijt, suikerrotsen

Drink met de ogen wijd open de blauwgroene tinten die in de lucht trillen

Zie vanuit de trein door het glas de eerste megalieten schoorstenen

Door het halfopen raam terug naar Bretagne

Adem diep van binnen in, de geur van jodium, natte mest

En voel mijn ogen vervagen, ga terug naar Bretagne

Om de bomen voorbij te zien gaan, de dorpen van mijn jonge leeftijd, van mijn jonge leeftijd

Horizons hield van, herinneringen gevonden langs de weg

Dit is waar ik achter het terugwijkende rode haar van de meisjes aanzat

In mijn dromen door de motregen, langs het schiereiland

En God, het is goed om terug te komen, naar deze plek waar mijn herinnering leeft

Zoek de namen van het land, keer terug naar Bretagne

Veel landen die ik heb gekend op ons land, op aarde

Ik heb geleerd van het universum te houden, grenzen te haten

Is het een reden om me te schamen, als in mijn hart de emotie opkomt?

Wanneer mijn voeten over de vertrouwde grond schrapen, om terug te keren naar het Land van Armorica

Wat betreft het meisje met de nachtblauwe ogen, als je haar ergens ziet

Ga hem vertellen dat ik terug ben in Bretagne