Je Ne Serai Jamais Ta Parisienne - Nolwenn Leroy

Là où les eaux se mêlent

Là où finit la terre

Là où est si grand le ciel

Là où se bat la mer

Là où je deviens celle

Qui pour toi reste un mystère

Même si tu me trouves si belle

Sous les feux de ta ville lumière

Qui voit Ouessant, voit son sang

Qui voit Molène, oublie sa peine

Qui voit Sein, n’a plus peur du lendemain

Qui voit le Fromveur, entrevoit le bonheur

J’aimerais tant que tu me comprennes

Je ne serai jamais ta parisienne

J’aimerais tant que tu me comprennes

Qu’ici ma place n’est pas la mienne

Mais sur les rives de la Seine

Je rêve toujours de pleine mer

Ce n’est pas pour te faire de la peine

Ce n’est pas pour jeter la pierre

Ce n’est pas pour faire de scènes

Ce n’est pas pour croiser le fer

Mais sur les rives de la Seine

Je suis au bout de la terre

Qui voit Ouessant, voit son sang

Qui voit Molène, oublie sa peine

Qui voit Sein, n’a plus peur du lendemain

Qui voit le Fromveur, entrevoit le bonheur

J’aimerais tant que tu me comprennes

Je ne serai jamais ta parisienne

J’aimerais tant que tu me comprennes

Qu’ici ma place n’est pas la mienne

J’aimerais tant que tu me comprennes

Je ne serai jamais ta parisienne

J’aimerais tant que tu me comprennes

Qu’ici ma place n’est pas la mienne

Waar de wateren zich vermengen

Waar het land eindigt

Waar de lucht zo groot is

Waar de zee vecht

Waar ik de ware word

Wie voor jou blijft een mysterie

Ook al vind je me zo mooi

Onder de lichten van jouw lichtstad

Wie Ouessant ziet, ziet zijn bloed

Wie Molène ziet, vergeet zijn pijn

Wie Sein ziet, is niet meer bang voor morgen

Wie de Fromveur ziet, vangt geluk op

Ik wou dat je me begreep

Ik zal nooit jouw Parijzenaar zijn

Ik wou dat je me begreep

Dat hier mijn plaats niet de mijne is

Maar aan de oevers van de Seine

Ik droom altijd van de open zee

Het is niet om je pijn te doen

Het is niet om met stenen te gooien

Het is niet om scènes te maken

Het is niet om de zwaarden te kruisen

Maar aan de oevers van de Seine

Ik ben aan het einde van de aarde

Wie Ouessant ziet, ziet zijn bloed

Wie Molène ziet, vergeet zijn pijn

Wie Sein ziet, is niet meer bang voor morgen

Wie de Fromveur ziet, vangt geluk op

Ik wou dat je me begreep

Ik zal nooit jouw Parijzenaar zijn

Ik wou dat je me begreep

Dat hier mijn plaats niet de mijne is

Ik wou dat je me begreep

Ik zal nooit jouw Parijzenaar zijn

Ik wou dat je me begreep

Dat hier mijn plaats niet de mijne is