Cauchemar - Nolwenn Leroy

Je vois le canyon, le soleil m’blouit.

Un dtail m’tonne, pourquoi tu cries?

Tu m’implores, tu supplies, un gros doute m’envahit.

Serais-je mise en cause l’autopsie?

Je sens bien qu’notre amour s’effiloche, je ne suis pas stupide.

Je sens bien que c’est bizarrode, quelque chose cloche.

Assise sur mon lit, sueur et larmes.

Assise sur mon lit, le lieu du drame.

Toujours sept heures moins le quart, le mme cauchemar.

Tu lches ma main, tu glisses, tu tombes dans le vide.

Je vois la rivire, le tourbillon grossit.

Tu heurtes une pierre au ralenti.

Tu hurles, je m’ankylose, nager me terrifie.

Te sauver s’impose, j’me liqufie.

Je sens bien qu’notre amour s’effiloche, je ne suis pas stupide.

Je sens bien que c’est bizarrode, quelque chose cloche.

Assise sur mon lit, sueur et larmes.

Assise sur mon lit, le lieu du drame.

Toujours sept heures moins le quart, le mme cauchemar.

Je lance la corde, je rate, le flot t’engloutit.

Je sens bien qu’notre amour s’effiloche, j’ne suis pas stupide.

Je sens bien que mes penses sont moches, ma tte est vide.

Assise sur mon lit, sueur et larmes.

Assise sur mon lit, le lieu du drame.

Toujours sept heures moins le quart, le mme cauchemar

Faut-il y voir un signe?

Il est temps que tu te barres.

Ik zie de canyon, de zon verblindt me.

Een detail verbaast me, waarom schreeuw je?

Je smeekt me, je smeekt, een grote twijfel overvalt me.

Zou ik de schuld krijgen van de autopsie?

Ik heb het gevoel dat onze liefde aan het rafelen is, ik ben niet dom.

Ik vind het raar, er is iets mis.

Zittend op mijn bed, zweet en tranen.

Zittend op mijn bed, het toneel van het drama.

Altijd kwart voor zeven, dezelfde nachtmerrie.

Je laat mijn hand los, je glijdt uit, je valt in de leegte.

Ik zie de rivier, de draaikolk groeit.

Je raakt een steen in slow motion.

Jij schreeuwt, ik verstijf, zwemmen maakt me bang.

Je redden is absoluut noodzakelijk, ik ben vloeibaar.

Ik heb het gevoel dat onze liefde aan het rafelen is, ik ben niet dom.

Ik vind het raar, er is iets mis.

Zittend op mijn bed, zweet en tranen.

Zittend op mijn bed, het toneel van het drama.

Altijd kwart voor zeven, dezelfde nachtmerrie.

Ik gooi het touw, ik mis, het tij overspoelt je.

Ik heb het gevoel dat onze liefde aan het rafelen is, ik ben niet dom.

Ik heb het gevoel dat mijn gedachten lelijk zijn, mijn hoofd leeg.

Zittend op mijn bed, zweet en tranen.

Zittend op mijn bed, het toneel van het drama.

Altijd kwart voor zeven, dezelfde nachtmerrie

Staat er een teken?

Het is tijd dat je gaat.