Som Ocells - Nil Moliner

Som com dos ocells a dins a nit

Que creuen totes les tempestes

Que ja no els hi cal mirar enrere

Quan la tristesa

Ja no em ve a veure

Deixo que el vent

Em porti per altres draceres

Miro a la lluna

Per fer-me entendre

Que abans de res

He d’estimarme com ho feia

I sé que costa

M’entre el temps passa

Assumir cada record

Amb la nostàlgia

I sé que costa

Imaginarte

Quan la ferida no ha tancat

I encara sagna

Ara hem de compendre que no es el mateix

Pero encara em queden forces

Ara hem de saber que potser no ens trobem

I això encara em destroça

Ara hem de cuidarnos i que ens porti el vent

A qualsevol indret del mon

Et recordaré per sempre més

Som com dos ocells a dins a nit

Que creuen totes les tempestes

Que ja no els hi cal mirar enrere

Som com dos ocells que volen alt

Que mai més volen tocar el terra

Encara que els hi plogui pedra

Moltes gràcies per marxar

Moltes gràcies per quedarte

Moltes gràcies per ser tu

Per ser la llum que no s’apaga

Moltes gràcies per demà

Moltes gràcies per sempre

Moltes gràcies per volar

I no deixarme sense guerra

Som com dos ocells a dins a nit

Que creuen totes les tempestes

Que ja no els hi cal mirar enrere

Som com dos ocells que volen alt

Que mai més volen tocar el terra

Encara que els hi plogui pedra

Som com dos ocells a dins a nit

Que creuen totes les tempestes

Que ja no els hi cal mirar enrere

Som com dos ocells que volen alt

Que mai més volen tocar el terra

Encara que els hi plogui pedra

Moltes gràcies per ser tu

Per ser la llum que no s’apaga

We zijn als twee vogels in de nacht

Die alle stormen doorstaan

Dat je niet meer terug hoeft te kijken

Wanneer het verdriet

Hij komt niet meer om me te zien

ik laat het winden

Breng me op andere paden

Ik kijk naar de maan

Om mij te laten begrijpen

Dat voor alles

Ik moet van mezelf houden zoals ik deed

En ik weet dat het kost

De tijd gaat voorbij

Neem het op tegen elke herinnering

Met nostalgie

En ik weet dat het kost

stel je je voor

Wanneer de wond niet is gesloten

En het bloedt nog steeds

Nu moeten we begrijpen dat het niet hetzelfde is

Maar ik heb nog kracht over

Nu moeten we weten dat we elkaar misschien niet ontmoeten

En het scheurt me nog steeds uit elkaar

Nu moeten we oppassen en ons laten leiden door de wind

Ergens in de wereld

Ik zal je voor altijd meer herinneren

We zijn als twee vogels in de nacht

Die alle stormen doorstaan

Dat je niet meer terug hoeft te kijken

We zijn als twee vogels die hoog vliegen

Dat ze nooit meer de grond willen raken

Zelfs als het stenen op hen regent

Heel erg bedankt voor het vertrekken

Heel erg bedankt voor het blijven

Heel erg bedankt dat je jou bent

Om het licht te zijn dat niet uitgaat

Heel erg bedankt voor morgen

Heel erg bedankt voor altijd

Heel erg bedankt voor het vliegen

En laat me niet zonder slag of stoot achter

We zijn als twee vogels in de nacht

Die alle stormen doorstaan

Dat je niet meer terug hoeft te kijken

We zijn als twee vogels die hoog vliegen

Dat ze nooit meer de grond willen raken

Zelfs als het stenen op hen regent

We zijn als twee vogels in de nacht

Die alle stormen doorstaan

Dat je niet meer terug hoeft te kijken

We zijn als twee vogels die hoog vliegen

Dat ze nooit meer de grond willen raken

Zelfs als het stenen op hen regent

Heel erg bedankt dat je jou bent

Om het licht te zijn dat niet uitgaat