Olvidaremos - Nil Moliner

Olvidaremos la mitad de mi

Te contaré como llegó a su fin

Acabarás con esta situación

Déjame despedirme de esto

Olvidaremos la mitad de ser

Tantos años en mitad del cuento

Estoy perdido, ahora no se quién es

Ese niño que me invento

Olvidaremos la mitad de ti

Desnudando todos los complejos

Ahora ya solo queda reír

Pero poco a poco nos va consumiendo

Te doy las gracias por dejarme volar

Olvidándonos de quienes eran

Gracias por ser parte

De un trozo de mi guerra

Tengo

La tranquilidad de haber vivido

Cada paso como un manuscrito

No voy a olvidarme jamás (de ti)

Ni que sea respirar contigo

Ese aire que fue nuestro abrigo

Cada paso que pisé contigo

Ahora son huellas que nos quedarán

(Que nos quedarán, que nos quedarán)

Hay tantas cosas te quiero contar

Estoy temblando ya no puedo más

Acabaré con esta sensación

Déjame matarte a besos

Olvidarás un trozo de mi piel

Donde guardé todos los secretos

Estoy perdido, ahora no sé que hacer

Eres mi agua en el desierto

Olvidaremos las noches de Abril

Donde fuimos fuertes sin saberlo

Ahora ya no te acuerdas de mi

Pero sé que en realidad me llevas dentro

Vacío como la canción de break

Sensaciones que se desesperan

Gracias por ser parte

De un trozo de mi guerra

Tengo

La tranquilidad de haber vivido

Cada paso como un manuscrito

No voy a olvidarme jamás (de ti)

Ni que sea respirar contigo

Ese aire que fue nuestro abrigo

Cada paso que pisé contigo

Ahora son huellas que nos quedarán

(Que nos quedarán, que nos quedarán)

Ey

Cuesta desprenderme de tus días

Cuesta desprenderme de tu olor

Igual te estoy hablando y ni me miras

Espero que te acuerdes de quien soy

Cuesta desprenderme de tus días

Cuesta desprenderme de tu olor

Igual te estoy hablando y ni me miras

Espero que te acuerdes de quien soy

Tengo

La tranquilidad de haber vivido

Cada paso como un manuscrito

No voy a olvidarme jamás (de ti)

Ni que sea respirar contigo

Ese aire que fue nuestro abrigo

Cada paso que pisé contigo

Ahora son huellas que nos quedarán

(Que nos quedarán, que nos quedarán)

We zullen de helft van mij vergeten

Ik zal je vertellen hoe het tot een einde kwam

Je maakt een einde aan deze situatie

laat me hier afscheid van nemen

We zullen de helft van het zijn vergeten

Zoveel jaren midden in het verhaal

Ik ben verdwaald nu weet ik niet wie het is

Die jongen die ik heb uitgevonden

We zullen de helft van je vergeten

Alle complexen strippen

Nu rest er alleen nog maar te lachen

Maar beetje bij beetje verteert het ons

Ik dank je dat je me hebt laten vliegen

vergeten wie ze waren

Bedankt voor je deelname

Van een stuk van mijn oorlog

Hebben

De rust van het hebben geleefd

Elke stap als een manuscript

Ik zal nooit vergeten (over jou)

Zelfs niet ademen met jou

Die lucht die onze schuilplaats was

Elke stap die ik met je zette

Nu zijn het voetafdrukken die zullen blijven

(Dat we zullen zijn vertrokken, dat we zullen zijn vertrokken)

Er zijn zoveel dingen die ik je wil vertellen

Ik beef, ik kan niet meer

Ik zal dit gevoel beëindigen

laat me je vermoorden met kussen

Je zult een stukje van mijn huid vergeten

Waar ik alle geheimen bewaarde

Ik ben verdwaald nu weet ik niet wat ik moet doen

Jij bent mijn water in de woestijn

We zullen de nachten van april vergeten

Waar we sterk waren zonder het te weten

Nu herinner je me niet meer

Maar ik weet dat je me echt naar binnen draagt

Leeg als het pauzelied

Gevoelens die wanhopen

Bedankt voor je deelname

Van een stuk van mijn oorlog

Hebben

De rust van het hebben geleefd

Elke stap als een manuscript

Ik zal nooit vergeten (over jou)

Zelfs niet ademen met jou

Die lucht die onze schuilplaats was

Elke stap die ik met je zette

Nu zijn het voetafdrukken die zullen blijven

(Dat we zullen zijn vertrokken, dat we zullen zijn vertrokken)

Hoi

Het is moeilijk om je dagen los te laten

Het is moeilijk om van je geur af te komen

Ik praat nog steeds met je en je kijkt me niet eens aan

Ik hoop dat je je herinnert wie ik ben

Het is moeilijk om je dagen los te laten

Het is moeilijk om van je geur af te komen

Ik praat nog steeds met je en je kijkt me niet eens aan

Ik hoop dat je je herinnert wie ik ben

Hebben

De rust van het hebben geleefd

Elke stap als een manuscript

Ik zal nooit vergeten (over jou)

Zelfs niet ademen met jou

Die lucht die onze schuilplaats was

Elke stap die ik met je zette

Nu zijn het voetafdrukken die zullen blijven

(Dat we zullen zijn vertrokken, dat we zullen zijn vertrokken)