Ворота, откуда я вышел - Nautilus Pompilius

Я увидел глаза, я прикоснулся к лицу.

Я почувствовал руки.

И навстречу теплу

Мои губы опускаются всё ниже и ниже.

Я ищу те ворота, откуда я вышел.

Я пришёл целовать те ворота, откуда я вышел.

Я пришёл целовать те ворота, откуда я вышел.

Ты намного моложе, чем моя мать.

Но это всё равно — мы все одно племя.

Я видел мир, я вернулся назад.

Я хочу стать, кем был.

Пришло это время.

Я пришёл войти в те ворота, откуда я вышел.

Я пришёл войти в те ворота, откуда я вышел.

Темнота так влажна, океан так блестит.

Это древняя соль, и она всё простит

Вернувшимся в лес под дремучую крышу.

Открой мне ворота, откуда я вышел.

Я пришёл — открой мне ворота, откуда я вышел.

Я пришёл войти в те ворота, откуда я вышел.

Я пришёл целовать те ворота, откуда я вышел.

Ik zag de ogen, ik raakte het gezicht aan.

Ik voelde handen.

En richting de warmte

Mijn lippen gaan op en neer.

Ik ben op zoek naar de poort waar ik vandaan kwam.

Ik kwam om de poort te kussen waar ik vandaan kwam.

Ik kwam om de poort te kussen waar ik vandaan kwam.

Je bent veel jonger dan mijn moeder.

Maar het is allemaal hetzelfde - we zijn allemaal één stam.

Ik zag de wereld, ik kwam terug.

Ik wil worden wie ik was.

Deze tijd is aangebroken.

Ik kwam om de poort binnen te gaan waar ik uit kwam.

Ik kwam om de poort binnen te gaan waar ik uit kwam.

De duisternis is zo nat, de oceaan is zo glanzend.

Dit is oud zout en het zal alles vergeven

Terugkerend naar het bos onder een dicht dak.

Open voor mij de poort waar ik vandaan kom.

Ik ben gekomen - open de poort voor mij waar ik vandaan kwam.

Ik kwam om de poort binnen te gaan waar ik uit kwam.

Ik kwam om de poort te kussen waar ik vandaan kwam.