Прогулки по воде - Nautilus Pompilius

С причала рыбачил апостол Андрей,

А спаситель ходил по воде,

И Андрей доставал из воды пескарей,

А спаситель — погибших людей.

И Андрей закричал: «Я покину причал,

Если ты мне откроешь секрет»

И спаситель ответил: «Спокойно, Андрей,

Никакого секрета здесь нет.»

Видишь, там, на горе возвышается крест,

Под ним десяток солдат, повиси-ка на нём,

А когда надоест — возвращайся назад,

Гулять по воде, гулять по воде, гулять по воде со мной.

Но, учитель, на касках блистают рога,

Чёрный ворон кружит над крестом,

Объясни мне сейчас, пожалей дурака,

А распятье оставь на потом.

Онемел спаситель и топнул в сердцах

По водной глади ногой:

«Ты и верно дурак» и Андрей в слезах

Побрёл с пескарями домой.

Apostel Andreas viste vanaf de pier,

En de verlosser liep op het water

En Andrey haalde minnows uit het water,

En de verlosser zijn de verloren mensen.

En Andrei riep: "Ik zal de pier verlaten,

Als je me een geheim vertelt

En de Heiland antwoordde: "Rustig, Andrei,

Er is hier geen geheim."

Zie je, daar, op de berg, rijst een kruis op,

Er zijn een dozijn soldaten onder hem, hang aan hem,

En als je moe wordt - kom terug,

Loop over het water, loop over het water, loop met mij over het water.

Maar, leraar, hoorns schijnen op de helmen,

Een zwarte raaf cirkelt over het kruis,

Leg het me nu uit, heb medelijden met de dwaas

Laat het kruisbeeld voor later.

De redder was verdoofd en in de harten gestempeld

Op het wateroppervlak met een voet:

"Je bent echt een dwaas" en Andrei in tranen

Dwaalde naar huis met minnows.