Зверь - Nautilus Pompilius

Я смотрю в темноту, я вижу огни.

Это где-то в степи полыхает пожар.

Я вижу огни, вижу пламя костров.

Это значит, что здесь скрывается зверь.

Я гнался за ним столько лет, столько зим.

Я нашел его здесь, в этой степи.

Слышу вой под собой, вижу слезы в глазах.

Это значит, что зверь почувствовал страх.

Я смотрю в темноту, я вижу огни,

Это значит, где-то здесь скрывается зверь.

Он, я знаю, не спит, слишком сильная боль,

Все горит, все кипит, пылает огонь.

Я даже знаю, как болит у зверя в груди,

Он идет, он хрипит, мне знаком этот крик.

Я кружу в темноте, там, где слышится смех,

Это значит, что теперь зверю конец.

Я не буду ждать утра, чтоб не видеть, как он,

Пробудившись ото сна, станет другим.

Я не буду ждать утра, чтоб не тратить больше сил,

Смотри на звезду - она теперь твоя.

Искры тают в ночи, звезды светят в пути,

Я лечу, и мне грустно в этой степи.

Он уже крепко спит - слишком сладкая боль,

Не горит, не горит, утихает огонь.

Когда утро взойдет, он с последней звездой

Поднимется в путь, полетит вслед за мной.

Когда утро взошло, успокоилась ночь,

Не грозила ничем, лишь отправилась прочь.

Он еще крепко спал, когда слабая дрожь

Мелькнула в груди, с неба вылился дождь.

Он еще крепко спал, когда утро взошло.

Ik kijk in de duisternis, ik zie lichten.

Het is een brand ergens in de steppe.

Ik zie vuur, ik zie vuur.

Dit betekent dat het beest zich hier verstopt.

Ik achtervolg hem al zoveel jaren, zoveel winters.

Ik vond het hier, in deze steppe.

Ik hoor een gehuil onder me, ik zie tranen in mijn ogen.

Dit betekent dat het dier angst voelde.

Ik kijk in de duisternis, ik zie lichten

Dat betekent dat er hier ergens een beest op de loer ligt.

Hij, ik weet het, slaapt niet, te veel pijn,

Alles brandt, alles kookt, het vuur brandt.

Ik weet zelfs hoe het beest pijn doet in de borst,

Hij loopt, hij piept, ik ken deze kreet.

Ik cirkel in het donker waar gelach wordt gehoord

Dit betekent dat het beest nu klaar is.

Ik zal niet wachten tot de ochtend, om niet te zien hoe hij is,

Wakker worden uit een droom, zal het anders worden.

Ik zal niet wachten tot de ochtend, om niet meer kracht te verspillen,

Kijk naar de ster - hij is nu van jou.

Vonken smelten in de nacht, sterren schijnen onderweg

Ik vlieg, en ik ben verdrietig in deze steppe.

Hij is al diep in slaap - te zoete pijn,

Brandt niet, brandt niet, het vuur dooft.

Als de ochtend opkomt is hij bij de laatste ster

Sta op op de weg, vlieg achter me aan.

Toen de ochtend aanbrak, kalmeerde de nacht,

Ze dreigde nergens mee, ze liep gewoon weg.

Hij was nog steeds diep in slaap toen een vage rilling

Het flitste in mijn borst, de regen stroomde uit de lucht.

Hij was nog diep in slaap toen de ochtend aanbrak.