Боксёр - Nautilus Pompilius

Когда я кусался или портил игрушки,

Когда выходил один за порог,

Меня ставили в угол, как ненужную куклу

И я плакал покуда я мог.

Но слезы кончались и глаза высыхали,

Я падал на колени и молился кому-то,

Кто мог прекратить бесконечную пытку

Взросления.

И я увидел его, листая журнал,

Когда взрослые спят и оживают картинки.

Он шел мне навстречу, навстречу всем,

Кто явился смотреть, как он рухнет на ринге.

По разбитой улыбке, по белым зубам,

Стекала кровь и он пил эту кровь

Перед стадом распаленных свиней,

Становясь от этой крови сильней.

Кровавая улыбка на бледном лице,

Такое забудешь нескоро.

И я понял детским сердцем, что это Бог

И он воплотился в боксера,

Мой Бог воплотился в боксера.

Теперь я знал, что они платят деньги

За то, чтоб его повалили на пол

И когда меня вновь отправили к стенке,

Я знал, что мне делать и больше не плакал.

Я ударил туда, где двигались губы

И ответный удар размазал меня,

Но когда я вставал, я сжимал кулаки,

Чтобы вновь ощутить привкус собственной крови.

Кровавая улыбка на бледном лице,

Такое прощаешь нескоро,

Им казалось что я защищаю себя,

Но я защищал боксера,

Ведь я защищал боксера.

Они думали - я сошел с ума,

А я защищал боксера...

Wanneer ik speelgoed beet of verpest heb

Toen men over de drempel ging,

Ik werd in een hoek gezet als een onnodige pop

En ik huilde zo lang ik kon.

Maar de tranen stopten en de ogen droogden op,

Ik viel op mijn knieën en bad tot iemand

Wie zou de eindeloze marteling kunnen stoppen?

Opgroeien.

En ik zag hem in een tijdschrift bladeren

Wanneer volwassenen slapen en foto's tot leven komen.

Hij liep naar mij toe, naar iedereen toe,

Die kwam kijken hoe hij instortte in de ring.

Door een gebroken glimlach, door witte tanden,

Bloed vloeide en hij dronk dit bloed

Voor een kudde ontstoken varkens,

Sterker worden van dit bloed.

Een bloederige glimlach op een bleek gezicht

Dit vergeet je niet snel.

En ik begreep met het hart van een kind dat dit God is

En hij veranderde in een bokser

Mijn God is geïncarneerd als een bokser.

Nu wist ik dat ze geld betaalden

Om op de grond te worden gegooid

En toen ze me terugstuurden naar de muur,

Ik wist wat ik moest doen en huilde niet meer.

Ik raakte waar de lippen bewogen

En de terugslag besmeurde me

Maar toen ik opstond balde ik mijn vuisten

Om weer je eigen bloed te proeven.

Een bloederige glimlach op een bleek gezicht

Dit vergeef je niet snel.

Ze dachten dat ik mezelf aan het beschermen was

Maar ik beschermde de bokser

Ik heb tenslotte de bokser verdedigd.

Ze dachten dat ik gek was

En ik verdedigde de bokser...