Острова - Настя Полева

Ты не знал, что пронесешься над большой волной,

Ты не знал, что предназначены тебе со мной

Острова, острова нам,

Ты не знал, ты не знал сам.

Семена летят как стаи птиц над головой,

Я — земля, в меня ложишься, как в песок прибой.

Острова, острова ждут,

Ветер свеж и открыт путь.

И будет море таять как горячий лед.

И ты не должен думать что тебя там ждет.

Сердцевина тех плодов,

Что дает твоя любовь,

Ночь, ночь…

Ты не должен знать куда

Унесет тебя вода

Прочь, прочь.

Ты не знал, что пронесешься над большой волной,

Ты не знал, что предназначены тебе со мной

Острова, острова ждут.

Ветер свеж и открыт путь.

И будет море таять как горячий лед.

И ты не должен думать что тебя там ждет.

Je wist niet dat je over een grote golf zou rijden,

Je wist niet dat je voorbestemd was om bij mij te zijn

Eilanden, eilanden voor ons

Je wist het niet, je wist het zelf niet.

Zaden vliegen als zwermen vogels boven je hoofd

Ik ben de aarde, jij ligt in mij als een branding in het zand.

Eilanden, eilanden wachten

De wind is fris en de weg is open.

En de zee zal smelten als heet ijs.

En je moet niet denken aan wat je daar te wachten staat.

De kern van die vruchten

Wat geeft jouw liefde?

Slaap lekker...

Je hoeft niet te weten waar

Het water zal je dragen

Weg weg.

Je wist niet dat je over een grote golf zou rijden,

Je wist niet dat je voorbestemd was om bij mij te zijn

Eilanden, eilanden wachten.

De wind is fris en de weg is open.

En de zee zal smelten als heet ijs.

En je moet niet denken aan wat je daar te wachten staat.