Записки сумасшедшего - найтивыход

Уверуй вечно, следи за порядком

Кофе не больше трёх раз за утро

Мыслей, б*ять, совсем не осталось

И МРТ запорола та шлюха

Сбегать вместо обеда в Сбербанк

Чтобы платить 5 дней ИКТ

Можно мне фенозепама по вене,

А-то леривон не берёт уже

Слышу, как кто-то скребёт по стенам

В соседней палате, за тонкой стеной

Курю в туалете за запертой дверью

Когда кто-то сзади стоит за тобой

Никаких снов, никаких объятий

Никаких желаний, лишь одно распятие

Впрочем, всё лучше, чем дома,

Знаете ли

Всё ты сам, ведь там срывал оковы

Не залечишь душу алкоголем

Всё ты сам, ведь там срывал оковы

Не залечишь душу алкоголем

Я убегаю, не дальше вокзала

С которого я не могу сорваться

Уехать туда, в тридевятое царство

Этого всё равно будет мне мало

Каюсь, я неприкаянный чёрт

И стихами губил поколение грустных

Жаль, что там наверху не знают

Роль то какую имеет Искусство

Бережно очередные листы

Посвящённые моим молодым годам

Кладу возле печки в стопку из книг

Так же в топку, к остальным текстам

Я сжигаю их и начинаю заново писать

Geloof voor altijd, houd orde

Koffie niet vaker dan drie keer in de ochtend

Gedachten, f * yat, helemaal niet links

En die hoer heeft de MRI verpest

Ren weg in plaats van lunch naar Sberbank

5 dagen ICT betalen

Kan ik Phenozepam via een ader krijgen,

Maar Lerivon neemt het niet meer aan

Ik hoor iemand aan de muren krabben

In de kamer ernaast, achter een dunne muur

Ik rook op het toilet achter de gesloten deur

Als er iemand achter je staat

Geen dromen, geen knuffels

Geen verlangens, slechts één kruisiging

Alles is echter beter dan thuis,

Weet u

Jij bent het allemaal zelf, want daar brak je de boeien

Je kunt je ziel niet genezen met alcohol

Jij bent het allemaal zelf, want daar brak je de boeien

Je kunt je ziel niet genezen met alcohol

Ik ren weg, niet verder dan het station

Waarvan ik niet kan breken

Ga daarheen, naar het verre koninkrijk

Het zal nog steeds niet genoeg zijn voor mij

Ik beken, ik ben een rusteloze duivel

En verzen verpesten een generatie van verdrietig

Jammer dat ze het daar niet weten

De rol die kunst heeft

Voorzichtig regelmatige lakens

Opgedragen aan mijn jonge jaren

Ik legde het bij de kachel in een stapel boeken

Ook in de oven, naar de rest van de teksten

Ik verbrand ze en begin weer te schrijven