Сердце - найтивыход

Я читаю стихи и плачу

Будто падчерица над плитой

Моё сердце огнём охвачено

И уже отдано не той

Лейтенантом ряды оглядывал

Из собрания ног и глаз

И подумал, спускаясь, надо ли

Отдавать на расстрел приказ,

Но валились тела кучами

Я смотрел им прямо в лицо

И я вдруг становился могучим

Не считая себя подлецом,

А с утра, когда пьяные дворники

Собирали остатки метлой

Превращался опять в алкоголика

Моё отдано сердце не той

Или я уж не тот.

Колоннами

Обростает мой ветхий дом

Главное, чтобы руки помнили

Главное, чтоб не в грязь лицом

Любви как таковой не появлялось дважды

Она отважнее, чем кажется сначала

Она сродни, пожалуй, предрассветной жажде

Которую я ночью намечаю

Нечаяно скучаю, пробудившись

Не по тебе, по дням, которых нету

Наверно и не будет, и побрившись

Я выхожу на встречу лету

Ik lees poëzie en huil

Als een stiefdochter boven de kachel

Mijn hart staat in brand

En al aan de verkeerde gegeven

Luitenant keek de gelederen rond

Uit de collectie benen en ogen

En ik dacht, naar beneden gaan, moet ik

Bevel geven om te schieten

Maar de lichamen vielen in hopen

Ik keek ze recht in het gezicht

En ik werd ineens machtig

Ik beschouw mezelf niet als een schurk,

En in de ochtend, wanneer dronken conciërges

Restjes verzameld met een bezem

Weer veranderd in een alcoholist

Mijn hart is aan de verkeerde gegeven

Of ik ben niet degene.

kolommen

Mijn vervallen huis overwoekerd

Het belangrijkste is dat de handen zich herinneren

Het belangrijkste is om niet vies te worden

Liefde als zodanig verscheen niet twee keer

Ze is moediger dan ze op het eerste gezicht lijkt

Het is misschien verwant aan dorst voor de dageraad

die ik 's nachts plan

Ik mis per ongeluk wakker worden

Niet voor jou, voor de dagen die voorbij zijn

Waarschijnlijk niet, en geschoren?

Ik ga uit om de zomer te ontmoeten