Un ejemplo de discreción - Nacho Vegas

Lo que te quiero decir

No me cabe en una letra

Se me estropeó la maquina de escribir cosas discretas

No hay en este sur un Rey

Y la Reina es la guapura

Una monarquía matriarcal

O una tribu de almas puras

Aunque un momento las mentiras en el sur

Ya no se hacen como antes

Y eso es algo espeluznante

Tal como dirías tú

La ultima vez que te vi

Se nos pasaron las horas

Rellenando un día abrasador

De cosas perturbadoras

Y de pronto aparecio

Volando la bruja del este

Nos tuvimos que esconder muy bien y

Aún así contraje la peste

Me tendré que resignar

A estos giros del destino

Y es de amores clandestinos

No se hicieron pa´ durar

Así estamos y es debido a que aquí

Nadie cree en su inocencia

Y a esta nuestra no existencia

Y creo que la demencia ha anidado en mi

Pero nos queda una vida, nos quedan cien años

Varias lunas llenas o dos o tres cenas con nuestra

Alergia al fascismo, pero es que ahora mismo

Me veo a mi si mismo y yo mismo me siento

Y no sé qué escribir

Llevo así un mes entero

Ya se acaba la canción…

Wat ik je wil vertellen

Ik pas niet in een brief

Mijn discrete dingen typemachine ging kapot

Er is geen koning in dit zuiden

En de koningin is de schoonheid

Een matriarchale monarchie

Of een stam van pure zielen

Hoewel een moment de ligt in het zuiden

Ze zijn niet gemaakt zoals voorheen

En dat is best griezelig

net zoals je zou zeggen

De laatste keer dat ik je zag

De uren gingen voorbij

Een brandende dag invullen

van storende dingen

En plotseling verscheen het

vliegen met de heks van het oosten

We moesten ons heel goed verstoppen en

Toch kreeg ik de pest

Ik zal moeten aftreden

Naar deze wendingen van het lot

En het is clandestiene liefde

Ze zijn niet gemaakt om lang mee te gaan

Dit is hoe we zijn en het is omdat hier

Niemand gelooft in zijn onschuld

En daarbij ons niet-bestaan

En ik denk dat dementie zich in mij heeft genesteld

Maar we hebben nog één leven over, we hebben nog honderd jaar te gaan

Verschillende volle manen of twee of drie diners met onze

Allergie voor fascisme, maar dan nu

Ik zie mezelf en ik voel mezelf

En ik weet niet wat ik moet schrijven

Ik ben al een hele maand zo

Het liedje is afgelopen...