Юлия - НА-НА

Я на стекле себе рисую,

Полосу дождя косою,

В поле девочку босую,

Юлия.

Там дождик серебром искрится,

И облако в окно стучится,

А звезды как твои,

А звезды как твои ресницы,

Как твои ресницы,

Юлия.

Паруса, паруса от ветра рвутся,

Мачты плачут, плачут, скрипя,

Юлия.

Мне до тебя, до тебя не дотянутся,

До тебя, до тебя, до тебя, до тебя,

Юлия.

А Земля все крутится и вертит,

Миллионы на планете,

Лишь одна на белом свете,

Юлия.

Синеву, туманов клочья,

Я пришлю тебе по почте,

И надпишу, и надпишу адрес твой,

На конверте адрес твой,

Юлия.

Ik teken voor mezelf op glas,

Een schuine strook regen

Ik sta blootsvoets in het veld,

Julia.

Daar schittert de regen met zilver,

En de wolk klopt op het raam,

En de sterren zijn zoals die van jou

En de sterren zijn als je wimpers,

Hoe zijn je wimpers?

Julia.

Zeilen, zeilen worden verscheurd door de wind,

De masten huilen, huilen, kraken,

Julia.

Ik ben aan jou, ze zullen je niet bereiken,

Voor jou, voor jou, voor jou, voor jou

Julia.

En de aarde blijft draaien en draaien,

Miljoenen op de planeet

Slechts één in de wereld

Julia.

Blauw, slierten mist,

Ik stuur je per post

En ik zal inschrijven, en ik zal uw adres inschrijven,

Uw adres staat op de envelop,

Julia.