Похитительница сна - НА-НА

В час, когда весь мир затянет ночь в свои зыбучие пески,

Опять среди молчания услышу я знакомые шаги.

Двери отворю, когда молчание разорвет звонок дверной

И в сумерках знакомый силуэт опять возникнет предо мной.

Припев:

В мой холодный дом, где тишина вступит похитительница сна.

Поступь мягкая, едва слышна.

Молча в тишине протянет мне руку похитительница сна.

Гостья поздняя, всегда одна.

Странница в ночи горячим шепотом покой нарушит мой.

Мне голову закружит и поманит в омут ночи за собой.

Тайна в глубине бессонных глаз мне приоткроется на час,

Сольются наши тени, и негромко зазвучит полночный джаз.

Припев:

В мой холодный дом, где тишина вступит похитительница сна.

Поступь мягкая, едва слышна.

Молча в тишине протянет мне руку похитительница сна.

Гостья поздняя, всегда одна.

Но настанет час, когда рассвет завесу сумерек пронзит

И гостья, не простившись, в тот же миг мой дом покинуть поспешит.

Снова одинок я буду ждать, когда опять придет она.

Я буду ждать хранительницу тайн и похитительницу сна.

Припев:

В мой холодный дом, где тишина вступит похитительница сна.

Поступь мягкая, едва слышна.

Молча в тишине протянет мне руку похитительница сна.

Гостья поздняя, всегда одна.

Гостья поздняя, гостья поздняя, гостья поздняя…

Гостья поздняя, гостья поздняя всегда одна, всегда-всегда одна.

Гостья поздняя, гостья поздняя, гостья поздняя едва-едва слышна.

Гостья поздняя, гостья поздняя, всегда одна, гостья поздняя, одна.

Гостья поздняя всегда одна…

Гостья поздняя, одна…

Гостья поздняя, всегда одна.

Op het uur dat de hele wereld de nacht in zijn drijfzand zal slepen,

Nogmaals, midden in de stilte, zal ik bekende stappen horen.

Ik zal de deur openen als de stilte de deurbel breekt

En bij de schemering verschijnt het bekende silhouet weer voor mij.

Refrein:

In mijn koude huis, waar stilte de slaapsluiper zal binnendringen.

De voetstappen zijn zacht, nauwelijks hoorbaar.

Stil in stilte zal de dief van de slaap haar hand naar mij uitstrekken.

De gast is laat, altijd alleen.

Een zwerver in de nacht met een hete fluistering zal mijn vrede verbreken.

Het zal mijn hoofd tollen en me wenken in de maalstroom van de nacht om me te volgen.

Het geheim in de diepten van slapeloze ogen zal een uur lang aan mij worden onthuld,

Onze schaduwen zullen samenvloeien en middernachtjazz zal zacht klinken.

Refrein:

In mijn koude huis, waar stilte de slaapsluiper zal binnendringen.

De voetstappen zijn zacht, nauwelijks hoorbaar.

Stil in stilte zal de dief van de slaap haar hand naar mij uitstrekken.

De gast is laat, altijd alleen.

Maar het uur zal komen dat de dageraad de sluier van de schemering zal doorbreken

En de gast, zonder afscheid te nemen, zal zich tegelijkertijd haasten om mijn huis te verlaten.

Weer alleen, ik wacht tot ze weer komt.

Ik zal wachten op de bewaarder van geheimen en de dief van dromen.

Refrein:

In mijn koude huis, waar stilte de slaapsluiper zal binnendringen.

De voetstappen zijn zacht, nauwelijks hoorbaar.

Stil in stilte zal de dief van de slaap haar hand naar mij uitstrekken.

De gast is laat, altijd alleen.

Late gast, late gast, late gast...

Een late gast, een late gast is altijd alleen, altijd, altijd alleen.

Late gast, late gast, late gast is nauwelijks hoorbaar.

Late gast, late gast, altijd alleen, late gast, alleen.

De late gast is altijd alleen...

Late gast, alleen...

De gast is laat, altijd alleen.