Ragin' Cajun - Munly & The Lee Lewis Harlots

Mother mother mother mine,

I wager you sent me here,

To this house in New Orleans

Where I’ve become your fallen son.

You thought to make homemade wicks

So by our lanterns we might see

The cotton strips that you tore and let soak in the kerosene.

And while you slept I pierced the strips

And found a map down to New Orleans.

When I woke with the sun I put on my old blue jeans.

In the pocket I found the wicks that lead down to New Orleans.

I filled my trunk with my trade dice and homemade liquor.

I followed the map put on my prison face

And now prepared to ply my trade.

I emptied my trunk, I took them in dice

And overcharged for my homemade

And they said «boy it got us drunk;

this stuff tastes like the kerosene»

And They did offend, then I struck a match;

I ain’t my father I’m no thief

That place flared up as sure as an eastern sun

I could already hear my mother saying «son what has you done?»

I ducked into my trunk,

As the people around me screamed.

And I was safe inside my trunk as I brought down that place in New Orleans.

Mother now I send this telegram though you cannot read.

Please send me a map to return, return me from Orleans.

And then you can rip this telegram and soak it in kerosene

To replace the wicks I stole from you;

The light will guide me back from New Orleans.

And here is me with this apology of a life.

And here is me with this apology of a life.

moeder moeder moeder de mijne,

Ik wed dat je me hierheen hebt gestuurd,

Naar dit huis in New Orleans

Waar ik je gevallen zoon ben geworden.

Je dacht zelfgemaakte wieken te maken

Dus bij onze lantaarns kunnen we zien

De katoenen stroken die je hebt gescheurd en in de kerosine hebt laten weken.

En terwijl je sliep, doorboorde ik de strips

En vond een kaart naar New Orleans.

Toen ik wakker werd met de zon, deed ik mijn oude spijkerbroek aan.

In de zak vond ik de lonten die naar New Orleans leiden.

Ik vulde mijn koffer met mijn ruildobbelstenen en zelfgemaakte drank.

Ik volgde de kaart op mijn gevangenisgezicht

En nu bereid om mijn beroep uit te oefenen.

Ik heb mijn koffer geleegd, ik heb ze in dobbelstenen genomen

En te veel in rekening gebracht voor mijn zelfgemaakte

En ze zeiden: "jongen, het heeft ons dronken gemaakt;

dit spul smaakt naar kerosine»

En ze beledigden, toen sloeg ik een lucifer;

Ik ben mijn vader niet, ik ben geen dief

Die plek vlamde zo zeker op als een oostelijke zon

Ik hoorde mijn moeder al zeggen "zoon, wat heb je gedaan?"

Ik dook in mijn koffer,

Zoals de mensen om me heen schreeuwden.

En ik was veilig in mijn koffer toen ik die plek in New Orleans neerhaalde.

Moeder, nu stuur ik u dit telegram, hoewel u niet kunt lezen.

Stuur me alstublieft een kaart om terug te keren, breng me terug uit Orleans.

En dan kun je dit telegram rippen en in kerosine laten weken

Om de lonten te vervangen die ik van je heb gestolen;

Het licht zal me terugleiden uit New Orleans.

En hier ben ik met deze verontschuldiging van een leven.

En hier ben ik met deze verontschuldiging van een leven.