Flaming Home - Mount Eerie, Julie Doiron, Fred Squire

You thought you knew me

Emptiness prevails

I thought our full house was glowing

Emptiness in the house

Every single shape I see for the pile of dust it is

Let’s get out of the romance

Empty house

Now I look at the lights of town

Through the trees on my way home

Emptiness

Let’s get out of the romance

The house that I walk home to

Is in flames in this wind

The wind is getting stronger

The emptiness shows

The breath that moves the branches

Saying words that I don’t know

Blows from nowhere

Just destroying

For no reason

But to wake me up again heartbroken and tall

Wind revealing

The dust that the body becomes

The spaces where we stood echo quiet

Rubbing eyes

We fill up the empty days

Clinging with our things to a windy rock

I revealed myself to you

And let the wind take me

Obliterated, you know me by my shadow

Je dacht dat je me kende

Leegte overheerst

Ik dacht dat ons volle huis gloeide

Leegte in huis

Elke vorm die ik zie voor de hoop stof is het

Laten we uit de romantiek stappen

Leeg huis

Nu kijk ik naar de lichten van de stad

Door de bomen op weg naar huis

Leegte

Laten we uit de romantiek stappen

Het huis waar ik naar huis loop

Staat in vlammen in deze wind

De wind wordt sterker

De leegte toont

De adem die de takken beweegt

Woorden zeggen die ik niet ken

Klapt uit het niets

Gewoon vernietigen

Zonder reden

Maar om me weer wakker te maken met een gebroken hart en lang

Wind onthullend

Het stof dat het lichaam wordt

De ruimtes waar we stonden echo stil

Ogen wrijven

We vullen de lege dagen op

Vastklampen met onze spullen aan een winderige rots

Ik heb mezelf aan je onthuld

En laat de wind me nemen

Vernietigd, je kent me aan mijn schaduw