The Architect - Moddi

My god where have you gone?

I’ve been looking for you everywhere but find myself alone

through woods and fields, churches and halls

but no one’s there to hear my prayers or answer when I call

my god where have you gone?

you left without a warning and with so many things undone

a king shall come when morning dawns if history’s repeating

and I’m not sure if I’m the one to keep this pulsing heat in my

my god what have I done?

I didn’t choose to turn into this creature I’ve become

and I don’t know this strength I’ve found

although I have understood it’ll do no good for kicking dust around

so hold me back if you still can

before I’m pissing rivers, spatter storms, drawing valleys in the sand

now my left is crying for intent while my right begs for a spin

is this all just another test, this mess you’ve left me in?

I don’t know where the light will fall

I only see myself as shadows and as paint upon the walls

if I could learn from your mistakes where your architecture grew with every

error that you made

I’d only wish for a quiet night

to close my eyes and dream awake like a candle that’s blown out

but I am all set now and want to let go

and with endless opportunities I am off to build my world alone

Mijn god waar ben je heen?

Ik heb je overal gezocht, maar vind mezelf alleen

door bossen en velden, kerken en zalen

maar er is niemand om mijn gebeden te horen of te antwoorden als ik bel

mijn god waar ben je heen?

je vertrok zonder waarschuwing en met zoveel dingen ongedaan gemaakt

een koning zal komen wanneer de ochtend aanbreekt als de geschiedenis zich herhaalt

en ik weet niet zeker of ik degene ben die deze pulserende hitte in mijn

mijn god wat heb ik gedaan?

Ik heb er niet voor gekozen om te veranderen in het wezen dat ik ben geworden

en ik ken deze kracht niet die ik heb gevonden

hoewel ik heb begrepen dat het geen goed zal doen om stof rond te schoppen

dus houd me tegen als je nog steeds kunt

voordat ik rivieren plas, stormen spetters, valleien teken in het zand

nu huilt mijn linkerkant om intentie terwijl mijn rechterkant smeekt om een ​​draai

is dit allemaal gewoon weer een test, deze puinhoop waarin je me hebt achtergelaten?

Ik weet niet waar het licht zal vallen

Ik zie mezelf alleen als schaduwen en als verf op de muren

als ik kon leren van je fouten, waar je architectuur groeide met elke

fout die je hebt gemaakt

Ik zou alleen een rustige nacht wensen

om mijn ogen te sluiten en wakker te dromen als een uitgeblazen kaars

maar ik ben nu helemaal klaar en wil het loslaten

en met eindeloze mogelijkheden ga ik alleen aan mijn wereld bouwen