Ardennes - Moddi

…but I still find cracks in this thin crust

Small stains of paint that’s been spilled

Children awake out of sawdust

Wrapped in a black-spotted film

As I try peeling it strikes me

('cause still some things come from within):

The feeling of being human

From wearing animal skin

Done up to dive into tar sands

You are thrown back on your arms

Muscles that tense as you wring hands

Because you’re built to do harm

And when you cut loose from their fear march

The pounding paws of your kin

There will be no way to feel human

Outside your animal skin

...maar ik vind nog steeds scheuren in deze dunne korst

Kleine verfvlekken die zijn gemorst

Kinderen ontwaken uit zaagsel

Verpakt in een film met zwarte vlekken

Terwijl ik probeer te pellen valt het me op

(omdat sommige dingen nog steeds van binnenuit komen):

Het gevoel mens te zijn

Van het dragen van dierenhuid

Klaar om in teerzand te duiken

Je wordt teruggeworpen op je armen

Spieren die spannen als je je handen wringt

Omdat je bent gemaakt om kwaad te doen

En wanneer je je losmaakt van hun angstmars

De bonzende poten van je verwanten

Er is geen manier om je mens te voelen

Buiten je dierenhuid