Пусть... - Многоточие

Пусть эта грусть напьётся моих слёз в сласть

Пусть моя свобода – как дуло в чью-то пасть

Пусть мои слова – отравленные стрелы

Мигом разрушают стройность любой системы

Моя боль пусть остаётся всегда со мной

Я без неё был как ребёнок, как слепой,

Пусть порой, мне будет плохо до тошноты

Тот, кто боли не познал, тот не познает и любви

Подожди – мозги пусть забудут это слово навсегда,

Изменить этот мир – вот наша судьба!

И пусть любая беда меня сбивает с пути –

Я всё равно буду идти – ведь надо дойти

До конца, где начало носит мой след,

С неба грянет - да, не будет никогда - нет

И тогда, когда ко мне придёт смерть-грусть

Улыбнусь ей в лицо – и скажу «пусть»…

Ну и пусть, мои окна умоет грусть,

Грусть серого дождя, это навсегда – да…

Пускай решенья не оправданы, порой рискуя головой

Я выбираю вместо мира - бой с самим собой

И это жутко несерьёзно, больно и бесполезно,

Ведь по лезвию ножа бежать не так уж безболезненно

Пускай я видел ложь в чужих глазах и даже в зеркале

И в самом жарком пекле полагался только на себя

Губя надежду на успехи, рождал её снова,

В глубине души пришибленной, пеняя на себя

И только я играю дальше, пускай всё нелегко,

И только я иду вперёд походкой бодрой и свободной

Знаю, время лечит всё, что покалечило

И далеко пошлю того, кто скажет,

Что я к жизни не пригодный!

Ну и пусть, мои окна умоет грусть,

Грусть серого дождя, это навсегда – да…

Laat deze droefheid mijn tranen tot zoetheid drinken

Laat mijn vrijheid - als een vat in iemands mond

Laat mijn woorden vergiftigde pijlen zijn

Vernietig onmiddellijk de harmonie van elk systeem

Moge mijn pijn altijd bij me blijven

Zonder haar was ik als een kind, als een blinde man,

Laat soms, ik zal ziek zijn tot het punt van misselijkheid

Hij die geen pijn kent, kent geen liefde

Wacht - laat de hersenen dit woord voor altijd vergeten,

Deze wereld veranderen is ons lot!

En laat alle problemen me op een dwaalspoor brengen -

Ik ga nog steeds - je moet tenslotte bereiken

Tot het einde, waar het begin mijn stempel draagt,

Het zal uit de lucht komen vallen - ja, het zal nooit gebeuren - nee

En dan, wanneer doodsverdriet tot me komt

Glimlach in haar gezicht - en zeg "laat" ...

Nou, laat verdriet mijn ramen wassen,

Het verdriet van grijze regen, het is voor altijd - ja ...

Laat de beslissingen niet gerechtvaardigd zijn, soms riskeer je je hoofd

Ik kies in plaats van de wereld - een gevecht met mezelf

En het is vreselijk frivool, pijnlijk en nutteloos,

Langs het lemmet van een mes rennen is immers niet zo pijnloos.

Laat me leugens zien in de ogen van andere mensen en zelfs in de spiegel

En in de heetste hel vertrouwde hij alleen op zichzelf

Hoop op succes verpesten, opnieuw bevallen,

In het diepst van mijn ziel, verpletterd, mezelf de schuld gevend

En zodra ik verder speel, ook al is niet alles gemakkelijk,

En alleen ik ga met een vrolijke en vrije gang vooruit

Ik weet dat de tijd alles heelt wat pijn doet

En ik zal degene sturen die zegt:

Dat ik ongeschikt ben voor het leven!

Nou, laat verdriet mijn ramen wassen,

Het verdriet van grijze regen, het is voor altijd - ja ...