Что стоит - Многоточие

Я так часто оставался один с душой разломанной, строки, что так долго рождал на

полу обрывками.

Грустят со мной среди кучи хлама, еще одна драма, очередной тупик в конце

дороги.

Ноги еще могут идти, но идти некуда, ломаю голову, провожу рукой по лицу,

Сухая кожа — по ходу слезы капают внутрь, может быть возраст, а может просто

усталость.

Винить во всем себя, что стоит это чувство, когда молодость снаружи — внутри

старость.

Стараюсь жить, но опять стаканом об пол бью.

Стоит ли искать то,

что потеряешь позже?

Стоит эта боль тех радостных мгновений?

Стоят годы мучений нескольких

счастливых минут?

Мираж рая, если ад есть, то он тут, я вынимаю струны из пивом залитой гитары.

Скулы сжаты в отражении, взгляд беспечен, о, Боже, как много ходов,

как много путей

Для наших душ павших вновь твои двери откроют и каждый наконец поймет.

Что стоит…

Припев:

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Отсутствие пользы от самого же себя, вступает с сильными в спор,

при этом громко молча.

Ни щита, ни меча, рукава засуча, дождавшись света луча, пришлось оставить тень

палача.

Свои грехи волоча в мешке на сбитых плечах, когда сгорела мечта,

так как сгорает свеча,

Ее уже не вернуть, даже если громко кричать, зовут врача, плачут — это ничего

не значит.

Путают прием со сдачей, друг друга дурачат, но там в этапе что-то не контачит,

напряжение скачет.

Сбой в системной программе, пустота на экране, нету струн на гитаре,

нас укрыли цветами.

Может просто устали существовать, перестали, слышать то, что нам всегда

пытались сказать,

Вопрос пытались задать: Что стоим мы с вами?

Припев:

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Я так долго искала то, чего еще не знала, думала нашла любовь, оказалось рваной

раной.

Снова опечатаны двери моей души, в глазах — угли, а не огни, реальность скушала

мечты мои,

А жизнь перевернула сны, брожу одна по осенним тротуарам,

В глазах держу слезы, улыбаюсь парам, стараюсь жить дальше.

Быть может,

так оно и надо?

Может, одничество — это моя награда?

Правда.

Но я этому совсем не рада.

Припев:

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Zo vaak werd ik alleen gelaten met een gebroken ziel, een lijn die ik zo lang heb gebaard

halve snippers.

Ze zijn verdrietig met mij tussen een stapel afval, weer een drama, weer een doodlopende weg aan het eind

wegen.

Mijn benen kunnen nog wel, maar ik kan nergens heen, ik puzzel, ik ga met mijn hand over mijn gezicht,

Droge huid - onderweg druppelen de tranen naar binnen, misschien leeftijd, of misschien gewoon

vermoeidheid.

Geef jezelf de schuld voor alles wat dit gevoel waard is als de jeugd buiten - binnen is

oude leeftijd.

Ik probeer te leven, maar opnieuw raak ik het glas op de vloer.

Is het de moeite waard om naar te zoeken?

wat ben je straks kwijt?

Is deze pijn die vreugdevolle momenten waard?

Er zijn jaren van kwelling voor verschillende

gelukkige momenten?

Een luchtspiegeling van de hemel, als er een hel is, dan is het hier, ik haal de snaren uit een van bier doordrenkte gitaar.

Jukbeenderen zijn samengedrukt in de reflectie, de blik is onvoorzichtig, oh, God, hoeveel bewegingen,

op hoeveel manieren?

Voor onze gevallen zielen weer, jullie deuren zullen worden geopend en iedereen zal het eindelijk begrijpen.

Wat is de moeite waard...

Refrein:

Wat is deze nacht zonder slaap waard, wat is deze dag zonder droom waard,

Wat kost eenzaamheid zonder einde en leven zonder liefde.

Wat is deze nacht zonder slaap waard, wat is deze dag zonder droom waard,

Wat kost eenzaamheid zonder einde en leven zonder liefde.

Het gebrek aan voordeel van zichzelf, gaat in discussie met de sterke,

terwijl ze luid en stil zijn.

Geen schild, geen zwaard, mouwen opgerold, wachtend op het licht van de straal, ik moest een schaduw achterlaten

beul.

Hun zonden in een zak slepend op hun neergeslagen schouders, toen de droom afbrandde,

als de kaars brandt

Ze kan niet worden teruggebracht, zelfs als je luid schreeuwt, de dokter belt, huilt - het is niets

betekent niet.

Ze verwarren acceptatie met overgave, ze houden elkaar voor de gek, maar daar in het podium klopt iets niet,

spanning springt.

Crash in het systeemprogramma, leeg scherm, geen snaren op de gitaar,

we waren bedekt met bloemen.

Misschien zijn ze het bestaan ​​gewoon beu, horen ze niet meer wat we altijd hebben

probeerde te zeggen

Ze probeerden de vraag te stellen: waar staan ​​jij en ik voor?

Refrein:

Wat is deze nacht zonder slaap waard, wat is deze dag zonder droom waard,

Wat kost eenzaamheid zonder einde en leven zonder liefde.

Wat is deze nacht zonder slaap waard, wat is deze dag zonder droom waard,

Wat kost eenzaamheid zonder einde en leven zonder liefde.

Ik was al zo lang op zoek naar iets dat ik nog niet wist, ik dacht dat ik de liefde had gevonden, het bleek gescheurd

wond.

De deuren van mijn ziel zijn weer verzegeld, in mijn ogen zijn er kolen, geen vuren, de realiteit opgegeten

mijn dromen

En het leven zette dromen op zijn kop, ik dwaal alleen langs de herfsttrottoirs,

Ik blijf tranen in mijn ogen, lach naar koppels, probeer verder te leven.

Misschien,

dus is het nodig?

Misschien is eenzaamheid mijn beloning?

Waarheid.

Maar ik ben er helemaal niet blij mee.

Refrein:

Wat is deze nacht zonder slaap waard, wat is deze dag zonder droom waard,

Wat kost eenzaamheid zonder einde en leven zonder liefde.

Wat is deze nacht zonder slaap waard, wat is deze dag zonder droom waard,

Wat kost eenzaamheid zonder einde en leven zonder liefde.