Нас - Многоточие

Нас поделили на чужих и своих, до пахнущего порохом города один штрих.

Нас сталкивают лбами как безмозглых баранов, не в тени подвалов,

а с трибун концертных залов.

Из нас делают рабов, без слов, плетут нами паутину, ловцы умов.

Нас подают, как по заказу, когда угодно, мальчики сидят плотно, девочки с*сут в

*орно.

Нас лишили трезвости, взгляда глаз, из нас выкачивают душу, а не только нефть и

газ.

На нас пробуется всё от хитрых аллегорий, до конечных стадий секретных

технологий.

И с каждым годом нас всё меньше тысяч на сто, скрепят границы февральским

настом.

И поздно мужик подносить щепоть ко лбу, работать надо двумя руками,

когда идёшь ко дну.

Ведь всё идет к тому что уже близок час, когда на этом чернозёме больше не

будет нас…

Припев:

Продали Нас… Предали Нас… Потеряли в дороге…

Мы продали… Мы предали… Мы потерялись в дороге…

Мы слеплены из бесконечных войн и постоянных склок, много раз мы думали,

что мир этот у наших ног.

Мы верили слепо и глухо любили тиранов, а они дыры дуплили в наших сердцах и

карманах.

Мы падали ниц, перед убийцами Бога и только в болото приводила нас эта дорога.

Мы клялись, божились, но всё-таки нас заклеймили, мёртвой водою мы сами себя

напоили.

Отдали то, что нам принадлежало по праву, взамен получив одну отраву и дурную

славу.

Теперь с охотой чтим липкую макулатуру, что приходит с запада, забыв про свою

культуру.

Мы далеко не глупы, скорей истомлены, гуляющими ценами, огнём очередной войны.

И здесь не надо искать корни чьей-то вины, задумайся, молчаливые Мы…

Припев:

Продали Нас… Предали Нас… Потеряли в дороге…

Мы продали… Мы предали… Мы потерялись в дороге…

Нас невозможно победить…

Нас невозможно победить…

Нас невозможно победить…

Нас невозможно победить…

Непобедимы…

We waren verdeeld in vreemden en de onze, één slag naar de stad die naar buskruit rook.

We worden frontaal geduwd als hersenloze schapen, niet in de schaduw van kelders,

en vanaf de tribunes van concertzalen.

Ze maken ons tot slaven, zonder woorden, weven een web met ons, vissers van geest.

We worden bediend als op bestelling, altijd, de jongens zitten strak, de meisjes zijn bitches in

*of niet.

We zijn beroofd van nuchterheid, de blik van de ogen, de ziel wordt uit ons gepompt, en niet alleen olie en

gas.

Alles wordt op ons uitgeprobeerd, van sluwe allegorieën tot de laatste stadia van het geheim

technologieën.

En elk jaar zijn we met minder dan honderdduizend, de grenzen worden vastgemaakt met de februari

infusie.

En het is te laat voor een man om een ​​snuifje op zijn voorhoofd te brengen, je moet met beide handen werken,

als je naar de bodem gaat.

Alles gaat immers naar het feit dat het uur al dichtbij is dat er op deze zwarte aarde geen zal zijn

zullen wij...

Refrein:

Heeft ons verkocht... heeft ons verraden... onderweg verloren...

We hebben verkocht... We hebben verraden... We zijn verdwaald op de weg...

We zijn gevormd door eindeloze oorlogen en constant gekibbel, dachten we vaak

dat deze wereld aan onze voeten ligt.

We geloofden blindelings en doof van tirannen, en ze maakten gaten in onze harten en...

zakken.

We vielen op ons gezicht voor de moordenaars van God, en alleen deze weg leidde ons naar het moeras.

We hebben gezworen, gezworen, maar toch brandmerkten ze ons, we zijn onszelf met dood water

werd dronken.

We gaven weg wat rechtmatig van ons was, in ruil daarvoor kregen we één gif en een slechte

heerlijkheid.

Nu eren we gretig het plakkerige oud papier dat uit het Westen komt, en vergeten we het onze

cultuur.

We zijn verre van domme, eerder vermoeide, wandelende prijzen, het vuur van een nieuwe oorlog.

En hier is het niet nodig om de wortels van iemands schuld te zoeken, erover na te denken, stil We...

Refrein:

Heeft ons verkocht... heeft ons verraden... onderweg verloren...

We hebben verkocht... We hebben verraden... We zijn verdwaald op de weg...

We zijn niet te verslaan...

We zijn niet te verslaan...

We zijn niet te verslaan...

We zijn niet te verslaan...

Onoverwinnelijk...