Под окнами - Миша Марвин

Этим утром меня разбуди.

Город еще спит и мы одни.

Как и многие, не одинокие.

Там никто не сможет нас понять.

Бросить все и лишь тебя обнять.

Утонуть в глазах, звезды на щеках твоих.

В наших окнах затихают звуки.

Ведь с тобою можно молчать.

Когда в комнате нас двое.

Каждую минуту, кто мы друг без друга.

Кто ты?

Кто я?

Под темными окнами, слышишь?

Как мы становимся ближе.

До любой высоты, если рядом есть ты.

Под темными окнами, слышишь?

Как мы становимся ближе.

До любой высоты, если рядом есть ты.

Пропускаешь по рукам тепло.

Оставляем холод за стеклом.

Там, где тает снег, и движения нет.

Стрелки замирают на часах.

Если засыпаешь на руках.

И так до утра, что бы заново начать.

В наших окнах затихают звуки.

Ведь с тобою можно молчать.

Когда в комнате нас двое.

Каждую минуту, кто мы друг без друга.

Кто ты?

Кто я?

Под темными окнами, слышишь?

Как мы становимся ближе.

До любой высоты, если рядом есть ты.

Под темными окнами, слышишь?

Как мы становимся ближе.

До любой высоты, если рядом есть ты.

Если хочешь - закрывай глаза.

Взлетаем выше и оставляем все без ответа.

И ближе, чем мы быть уже нельзя.

Пусть нас разделяют, города, страны.

Или миллиметры.

Под темными окнами, слышишь?

Как мы становимся ближе.

До любой высоты, если рядом есть ты.

Под темными окнами, слышишь?

Как мы становимся ближе.

До любой высоты, если рядом есть ты.

Maak me vanmorgen wakker.

De stad slaapt nog en we zijn alleen.

Zoals velen, niet alleen.

Niemand daar kan ons begrijpen.

Laat alles vallen en knuffel je gewoon.

Verdrink in je ogen, sterren op je wangen.

Geluiden vervagen uit onze ramen.

Je kunt tenslotte zwijgen.

Als we met z'n tweeën in de kamer zijn.

Elke minuut, wie zijn we zonder elkaar.

Wie ben jij?

Wie ben ik?

Onder de donkere ramen, hoor je?

Naarmate we dichterbij komen.

Op elke hoogte, als je in de buurt bent.

Onder de donkere ramen, hoor je?

Naarmate we dichterbij komen.

Op elke hoogte, als je in de buurt bent.

Je laat de warmte door je handen gaan.

We laten de kou achter het glas.

Waar de sneeuw smelt en er geen beweging is.

De wijzers bevriezen op de klok.

Als je in slaap valt in je armen.

En zo verder tot de ochtend om opnieuw te beginnen.

Geluiden vervagen uit onze ramen.

Je kunt tenslotte zwijgen.

Als we met z'n tweeën in de kamer zijn.

Elke minuut, wie zijn we zonder elkaar.

Wie ben jij?

Wie ben ik?

Onder de donkere ramen, hoor je?

Naarmate we dichterbij komen.

Op elke hoogte, als je in de buurt bent.

Onder de donkere ramen, hoor je?

Naarmate we dichterbij komen.

Op elke hoogte, als je in de buurt bent.

Als je wilt, sluit je ogen.

We vliegen hoger en laten alles onbeantwoord.

En dichterbij dan we niet kunnen zijn.

Laten we gescheiden zijn, steden, landen.

Of millimeter.

Onder de donkere ramen, hoor je?

Naarmate we dichterbij komen.

Op elke hoogte, als je in de buurt bent.

Onder de donkere ramen, hoor je?

Naarmate we dichterbij komen.

Op elke hoogte, als je in de buurt bent.