Damarlarımda Kaynayan - Raziel Nisroc, Da Poet

Kuru dudaklarımda alev alan çığlığımda müptela

Bir armoniydi ünsüz harflerim dur bi şeytan

Seninle dansa kalkacak bi ruh var

Canavarın sesini duydun Razi

Kötürüm olgularda kardelen

Sokakta parçalandık yürür ayak onca beatle

Bitirim mc imajı kırdık, sahillerim çöl kumuydu denize hasret

Ruh terazim ölçülerde kimdi sahi

Kimdi aniden giden dilenci

Suskun oldum polemik haddi aştı

Paranoyak parazitleriniz kanca sandı çıkarı

Önümde yosma cilvesinde dostluk adımları

Kurgular yetersiz ilişkiler değişken

İkliminizde giyotin altı

Raziel, Da Poet, Mozole Mirach

Kandilinde tek mumum köşeli cümlelerde imza

Bir vuruşta tek husus

Undrground ilahi varoluş

Hayallerimin ardı derin sularda savruluş

3 rollü bir senaryo byinler hep duman

Damarlarımda kaynayan bu kan tükenmeden uyan

Anla akla zımbalanmış olgularla sorgula

Mirach, Razi, Poet güneşi çamura bulayan

Yaz ve bak yüreğine sonunda teslim oldu kendine

Her bir name bak bir hale peşine bekler onlarca maske tak ve kurtul

Yak ve kurtul artık kendinden bakiyse karanlık ne fayda

Hayatın her renginden uzaktım ezelden ben gözalıcı ihtişamlara

Şan şöhretse kul eder adamı toz pembe tuzaklara

Kozmopolit yaşamlara muhalif oldum padişahlara

Canım alınır lakin pranga işlemez ruhlara

Ara da koymayalım be araya lakin engel olamadık ki paraya

Kime sırtımı dönsem paranoya olur ya

Elbet birgün ulaşır melodiler semaya

Tüm denizler bizim kanka triplerin fora

Kancasını takmış her birimize hayat denilen

Yenilen biz olmayız çünkü rüzgarız doğudan esen

Keder neden bilinmez yürü boyun eğmeden

Kulaklarındaki karanlık emanet bu viraneden

3 rollü bir senaryo beyinler hep duman

Damarlarımda kaynayan bu kan tükenmeden uyan

Anla akla zımbalanmış olgularla sorgula

Mirach, Razi, Poet güneşi çamura bulayan

Zaman akarken

Tümcelerden ibaret ömrümün sınırlarında son adımlarımdı

Saydım 19 yıl yalnız aldığım nefes benimdi

Benliğimde tutsak her yanımda sancılar hüküm giyerdi

Kelepçelenmiş hislerimse başucumda kıvrılırdı

Sükunetim içinde haykırışlarım yatardı ben bilirdim

Onlar anlamazdı lakin ömrüm yalpalandı

Sağ yanımda perilerim fısıldaşırdı

Doğmayan güneş keder saçardı, uykular kaçardı

Belki tutmak istedim ki çok kez hep yanıldım

Hayat bi sille vurdu ben yıkıldım

Katledilmiş geçmişimde anlatır masallarım

Hatıralarım hayallerimde bir kitap ve sayfalarsa eksik

Rollerimse perde arkasında kalmış

En derin sularda bir gömüt yatarken Mozz yolunda

Söyle çok mu geride kalmış?

Verslaafd aan mijn schreeuw die vlam vatte op mijn droge lippen

Het was een harmonie, mijn medeklinkers zijn een duivel

Er is een ziel die met je zal dansen

Je hoorde de stem van het beest, Razi

Sneeuwklokje in kreupele koffers

We gingen uit elkaar op straat, te voet lopend met zoveel beats

Ik brak de finish mc image, mijn stranden waren woestijnzand, verlangend naar de zee

Wie was er in mijn geestelijke weegschaal?

Wie was de plotseling verdwenen bedelaar?

Ik ben stil geweest, polemiek heeft de grens overschreden

Je paranoïde parasieten zien eruit als haken

Vriendschap stapt voor me in een swag gril

Ficties ontoereikende relaties variabele

Onder de guillotine in jouw klimaat

Raziel, Da Dichter, Mausoleum Mirach

Handtekening in enkele kaarsgehoekte zinnen

Eén punt in één hit

ondergronds goddelijk bestaan

Achter mijn dromen, drijvend in diepe wateren

Een scenario met 3 rollen, byins rookt altijd

Word wakker voordat dit bloed dat in mijn aderen kookt opraakt

Begrijp en bevraag met feiten die in de geest zijn geniet

Mirach, Razi, Dichter modderige de zon

Schrijf en kijk hoe je hart zich eindelijk aan zichzelf heeft overgegeven

Kijk naar elke naam, een aureool wacht op je, zet tientallen maskers op en ga weg

Verbrand en ontdoe jezelf, wat heb je aan het donker?

Sinds onheuglijke tijden was ik weg van elke kleur van het leven naar oogverblindende pracht

Als roem een ​​man is, zal hij een slaaf zijn van stoffige roze vallen.

Ik was tegen kosmopolitische levens en sultans.

Mijn ziel is genomen, maar de boeien werken niet op de zielen

Laten we niet onderbreken, maar we konden geld niet voorkomen

Wie zou ik mijn rug toekeren zou paranoia zijn

Natuurlijk zullen de melodieën op een dag de hemel bereiken

Alle zeeën zijn fora van onze bro-reizen

Ieder van ons is aangesloten, genaamd leven

We zullen niet verslagen worden omdat we de wind zijn die uit het oosten waait

Weet niet waarom het verdriet, loop zonder toe te geven

De donkere relikwie in je oren van deze verlatenheid

Een scenario met 3 rollen, hersenen zijn altijd rook

Word wakker voordat dit bloed dat in mijn aderen kookt opraakt

Begrijp en bevraag met feiten die in de geest zijn geniet

Mirach, Razi, Dichter modderige de zon

Naarmate de tijd vloeit

Het waren mijn laatste stappen op de grens van mijn leven bestaande uit zinnen

Ik telde 19 jaar alleen, de adem die ik nam was van mij

Als ik een gevangene in mezelf was, zou pijn overal om me heen worden veroordeeld.

En mijn geboeide gevoelens opgerold op mijn bed

In mijn stilte lagen mijn kreten, ik wist het

Ze zouden het niet begrijpen, maar mijn leven haperde

Rechts van mij fluisterden mijn feeën

De zon die niet opkwam, zou verdriet uitstralen, de slaap zou verloren gaan

Misschien wilde ik zo vaak vasthouden dat ik het altijd bij het verkeerde eind had

Het leven sloeg me met een klap, ik stortte in

Mijn verhalen vertellen in mijn vermoorde verleden

Mijn herinneringen zijn een boek in mijn dromen en de pagina's ontbreken

Mijn rollen zijn achter de schermen

Op weg naar Mozz terwijl een begrafenis in de diepste wateren ligt

Vertel me, is het te ver achter?