Zamansız Ağrılar - Da Poet

Şimdi kanserden mi sakınayım nelerden yakınayım

Ömürden ayrı takılayım bırak biraz da bakınayım

Ne var ne yoksa bana ayıp insanlık bana kayıp

Büyük bir boşluk araladım büyük soğuk bir aradayım

İnanmazsan inanma bende inanmam bana

İki satırın sahibiyim başka da mülk arayamam

İzahı yok ne var ki anlamsız da yaşayamam

Ruhumdan ayrı taşıyamam bu yük benimle aşınamaz

Dilimde cümlelerim cebimde şarkılar

Yerimde bugün ben değil bir başka kaygı var

Bu zehre tutuldum yavaş yavaş tükendi mantığım

Gelecek dört duvar tabi çıkamam korkudan

Zamansız ağrılar bedenden ayrılar

Nedense bende depresif bir anın ayrı hatrı var

Gürültü sürdüler bu kez namlunun ağzına

Şakakta patlatınca belki varılacaktır yarına

Korku yankı düşünmek bir anlık

Düşünmekten arda kalan zamanın daraldı

Yorgun cansız koşamıyorsun artık

Koşmak için çıktığın yolun çoktan kapandı

Bu dev bir yanlış en başında haksız

Ansızın kafanda tek soru ve kaldın yalnız

Bir zamanlar başımda gölgeler ve sesler

Durmadan konuştu benimle uyumadan bu yüzler

Hep bu yüzden torbalar gözaltı mesken

Tam bu yüzden korkutur yavan teselli

Tamda geçti derken aniden bir anda geldi

Dönmek istemiyorum oraya gördüğüm günden beri

Bir '96 yazı bir '93 kışı

Öyle bir geçer ki bak anlamazsın ışık hızı

Bir yerde susmam bir yerde dur demem gerekli

Fakat tepemdeler gölgeler tükenmedim

Sabırla bekledim bir anda taş kesildim

Görmeseydim elbet işte böyle söylemezdim

Akşamın bir vakti yankı duymak istemezdim

Duymasaydın aslanım ben mi sana uyan dedim

Korku yankı düşünmek bir anlık

Düşünmekten arda kalan zamanın daraldı

Yorgun cansız koşamıyorsun artık

Koşmak için çıktığın yolun çoktan kapandı

Kimse ses vermedi duvarlara bağırdım

Yolumu çizdim karlar saçlarıma takıldı

Sevmediklerim sevdi sevdiklerim darıldı

Hendrix gitarına DP satırlara sarıldı hep

Işığı karanlıktan çalan bendim

Saatler göğsüme mermi gibi ilerlerdi

Hesabını veririm her şeyin

Gerçeği yalancıların selinden tutup çekerdi ellerim

Hep kaçarım sevmeyi bilmeyenlerin ordusundan

Kalpleri yosun kanları zift akar tortusuyla

Gözleri bakar ama görmez onca ihtişamı

Hala özgürlüğe karanlıklarla firarım

İnadım gardaşım konyak iç cepte sırdaşım

Cephaneler taşı sesime biraz daha yaklaşıp

Önüme düş tükendik ama henüz yok olmadık

Bir çığlık gelir elbet sükunetimin sonrası

Susadım canıma hayat çölünde

Hatıra akıp gider gözümden

Aşılacak Everestler önümde

Bazen ayaklarım gitmez ne kadar istesem de

Susadım canıma hayat çölünde

Hatıra akıp gider gözümden

Yenilecek ordular var önümde

DP yak bu kez, süngün olsun satır kelime kafiye

Korku yankı düşünmek bir anlık

Düşünmekten arda kalan zamanın daraldı

Yorgun cansız koşamıyorsun artık

Koşmak için çıktığın yolun çoktan kapandı

Nu, moet ik kanker vermijden, waar moet ik me zorgen over maken?

Laat me uit het leven hangen en laat me een kijkje nemen

Wat is er mis met mij, schaam me, de mensheid is voor mij verloren

Ik opende een grote kloof, ik ben samen in een grote verkoudheid

Als je me niet gelooft, geloof me dan niet.

Ik bezit twee rijen, ik kan geen ander eigendom zoeken

Er is geen verklaring, maar ik kan niet leven zonder betekenis

Ik kan het niet los van mijn ziel dragen, deze lading kan niet met mij worden gedragen

Mijn woorden in mijn tong, liedjes in mijn zak

Er is een andere zorg in mijn plaats vandaag, niet ik.

Ik ben gevangen in dit gif, mijn logica raakt langzaam op

De volgende vier muren, natuurlijk, ik kan niet uit angst komen

Voortijdige pijnen verlaten het lichaam

Om de een of andere reden heb ik een aparte herinnering aan een depressief moment

Deze keer reden ze een geluid in de loop van de loop

Misschien wordt morgen bereikt als je het opblaast in de tempel

Angst echo even denken

Je tijd om na te denken is kort

Je kunt niet vermoeid, levenloos rennen

Het pad dat je nam om te rennen is al gesloten

Dit is een gigantische fout, het is in de eerste plaats oneerlijk

Plots zit er maar één vraag in je hoofd en ben je met rust gelaten

Er waren eens schaduwen en stemmen in mijn hoofd

Deze gezichten spraken zonder te stoppen om met mij te slapen

Daarom zijn tassen altijd een plaats van bewaring

Dat is precies waarom het middelmatige troost beangstigt

Net toen ik zei dat het voorbij was, kwam het ineens

Ik wil daar niet meer terug sinds de dag dat ik het zag?

Een zomer van '96, een winter van '93

Het zal zo passeren dat je de snelheid van het licht niet zou begrijpen

Ik moet ergens stil zijn, ik moet ergens stoppen

Maar ze zijn boven mij, ik ben niet uit de schaduw

Ik wachtte geduldig en plotseling veranderde ik in steen

Als ik het niet had gezien, had ik het natuurlijk niet zo gezegd.

Ik zou 's avonds geen echo willen horen

Als je het niet had gehoord, mijn leeuw, zei ik dan wakker worden?

Angst echo even denken

Je tijd om na te denken is kort

Je kunt niet vermoeid, levenloos rennen

Het pad dat je nam om te rennen is al gesloten

Niemand maakte een geluid, ik schreeuwde tegen de muren

Ik trok mijn kant op, de sneeuw bleef in mijn haar zitten

Mijn antipathieën hielden van mijn dierbaren werden beledigd

Hendrix omhelsde altijd zijn gitaar-DP-lijnen

Ik was degene die het licht van het donker stal

Uren zouden voorbij gaan als kogels in mijn borst

Ik geef overal rekenschap van

Mijn handen trokken de waarheid uit de stroom van leugenaars

Ik ren altijd weg van het leger van degenen die niet weten hoe lief te hebben

Hun harten met mosbloed, met pekstromend slib

Zijn ogen kijken maar zien niet alle pracht

Ik ren nog steeds naar de vrijheid met duisternis

Ik ben eigenwijs, cognac zit in de binnenzak, mijn vertrouweling

Draag munitie een beetje dichter bij mijn stem

We hebben geen dromen meer, maar we zijn nog niet weg

Er komt toch zeker een schreeuw na mijn stilte

Ik heb dorst naar mijn leven in de woestijn van het leven

De herinnering vloeit uit mijn ogen

Everests die voor mijn neus worden overgestoken

Soms gaan mijn voeten niet weg, hoe graag ik ook wil

Ik heb dorst naar mijn leven in de woestijn van het leven

De herinnering vloeit uit mijn ogen

Ik heb legers te verslaan

DP brand deze keer, haal het bajonetregelwoord rijm

Angst echo even denken

Je tijd om na te denken is kort

Je kunt niet vermoeid, levenloos rennen

Het pad dat je nam om te rennen is al gesloten