Я сидел и тормошил чужое платье - Михаил Круг

Я сидел и тормошил чужое платье.

Пепел стряхивал с дымящей сигареты.

Перекуришь, Колька, вечером, нежданно забежишь ко мне с бутылкой нашей водки,

Ты ведь любишь слушать песни под гитару, обнимая крепко девушку — это что-то!

И на каждую лукавую простушку ты не тратишь драгоценные минуты.

Про тебя воскликнул, видно, Саша Пушкин: «Наш Коля самых чистых женских

атрибутов».

Слова верны: «Чем меньше женщину мы любим», тем больше времени в остатке на

другую,

В мечтах и грёзах, размышлениях о чуде про бабью радость — где б её найти,

такую?..

Немало было слов, претензий и протестов со стороны всех, недолюбленных тобою:

Ты лгал бессовестно про Надю-каратистку и про свои конфликты с бывшею женою.

Как скажет Пушкин о тебе, но не предел, самозабвен отступник света,

друг природы.

Ты в край далёкий после свадьбы полетел на сторону с весёлым призраком свободы.

Какие сцены в Полубратове забыты — вся дверь обклеена наклейками от водки.

Ты там прослыл оригинальным «Айболитом»: «Помажь „бальзамом“ — всё пройдёт до

свадьбы, что там».

И пусть девчонки — а теперь не очень лестно — мне говорили — я поддакивал,

кивая:

«Пусть ты лентяй, но под гитару любишь песни, но ты не лгун, а ты мечтатель,

— я ведь знаю.

И если можно, я спою тебе, как прежде, ты дачу помнишь на Отрадном — пели песни.

Какие были обалденные надежды, какие были после траурные вести…

Любовь не дура, сон не рок, поэт не гений.

«Трава у дома» — это жалкая рассада:

Враз пожелтеет без калийных удобрений, — вот так и мы без баб — они нам только

рады.

Ты поживаешь, как всегда, без огорчений, ты даже не переживал, когда женился.

На свете очень много разных развлечений, но ты для женщин, видно,

только и родился.

Ты в этом деле просто стал непревзойдённым: какая выдержка в стремленье

неустанном!

Ты можешь сделать девушку умалишенной, такой, какой она и снилась Дон Жуану.

Мы с Кулаковым постоянно удивлялись: где ты берёшь таких душевных и лояльных,

Таких простых, красивых, милых, музыкальных?

Ты так мечтал, что мы с ним просто

забывались.

Теперь ты скажешь: «Брось, Миней, воспоминанья, забудь „гирлянды“

чистых женских атрибутов.

Там, где мы были, — крематорий, а не баня, не трать на женщин драгоценные

минуты».

А я, лишь выпил, взял гитару с добрым словом, как пьяный жаворонок,

недобрал полтона,

Пропел Колюха — для меня не слишком ново, — что те, с кем хочешь,

по утрам едят лимоны.

Ik ging zitten en schudde de jurk van iemand anders.

Hij schudde de as van een rokende sigaret.

Je rookt, Kolka, 's avonds ren je ineens naar me toe met een fles van onze wodka,

Je luistert tenslotte graag naar liedjes met een gitaar, een meisje stevig knuffelend - dit is iets!

En u verspilt geen kostbare minuten voor elk geslepen eenvoudig ding.

Blijkbaar riep Sasha Pushkin over jou uit: "Onze Kolya is de puurste vrouw

attributen".

De woorden zijn waar: "Hoe minder we van een vrouw houden", hoe meer tijd er over is voor

een andere

In dromen en dagdromen, denkend aan een wonder over de vreugde van een vrouw - waar te vinden,

zoals dit?..

Er waren veel woorden, beweringen en protesten van iedereen die je niet mocht:

Je loog schaamteloos over Nadya de karateka en over je conflicten met je ex-vrouw.

Zoals Pushkin over jou zegt, maar niet de limiet, de afvallige van het licht is onbaatzuchtig,

vriend van de natuur.

Na je bruiloft vloog je naar een ver land met een vrolijke geest van vrijheid.

Welke scènes zijn vergeten in Polubratovo - de hele deur is beplakt met stickers van wodka.

Je stond daar bekend als de originele "Aibolit": "Niet met" balsem "- alles zal eerder voorbij gaan

bruiloften, wat dan ook.

En laat de meisjes - en nu is het niet erg vleiend - ze vertelden me - ik stemde toe,

knikken:

"Laat je lui zijn, maar je houdt van liedjes met een gitaar, maar je bent geen leugenaar, maar je bent een dromer,

— Ik weet het.

En als het mogelijk is, zal ik voor je zingen, zoals eerder, je herinnert je de datsja op Otradnoye - ze zongen liedjes.

Wat waren geweldige verwachtingen, wat was er na het rouwnieuws ...

Liefde is geen dwaas, slaap is geen rots, een dichter is geen genie.

"Gras by the house" is een ellendige zaailing:

Het wordt meteen geel zonder kalimeststoffen - zo zijn we zonder vrouwen - ze geven ons alleen

blij.

Je leeft, zoals altijd, zonder verdriet, je maakte je niet eens zorgen toen je trouwde.

Er zijn veel verschillende vormen van amusement in de wereld, maar jij bent blijkbaar voor vrouwen,

is net geboren.

Je bent gewoon onovertroffen geworden in deze kwestie: wat een volharding in het streven?

ongenadig!

Je kunt een meisje gek maken, net zoals Don Juan van haar droomde.

Kulakov en ik waren constant verrast: waar haal je zo'n oprechte en loyale,

Zo simpel, mooi, schattig, muzikaal?

Je hebt zo gedroomd dat we gewoon waren

vergeten.

Nu zul je zeggen: "Geef het op, Miney, herinneringen, vergeet de "slingers"

pure vrouwelijke eigenschappen.

Waar we waren - een crematorium, geen badhuis, geef geen kostbaar geld uit aan vrouwen

minuten."

En ik dronk gewoon, pakte de gitaar met een vriendelijk woord, als een dronken leeuwerik,

een halve toon gemist,

Kolyukha zong - niet te nieuw voor mij - dat degenen met wie je wilt,

eet citroenen in de ochtend.