Кольщик - Михаил Круг

Кольщик, наколи мне купола,

Рядом чудотворный крест с иконами,

Чтоб играли там колокола

С переливами и перезвонами.

Наколи мне домик у ручья,

Пусть течет по воле струйкой тонкою.

Чтобы от него портной судья

Не отгородил меня решеткою.

Нарисуй алеющий закат.

Розу за колючей ржавой проволокой.

Строчку:"Мама, я не виноват!"

Наколи, и пусть стереть попробуют.

Если места хватит - нарисуй

Лодку с парусами, ветра полными.

Уплыву, волки, вот вам...

Чтобы навсегда меня запомнили.

И легло на душу, как покой.

Встретить мать - одно мое желание.

Крест коли, чтоб я забрал с собой

Избавление, но не покаяние.

Не осуждай меня, мама, я ведь только тем и жил, что знал - ты меня ждешь.

Я знаю, ты плачешь вечерами и видишь сны, где я совсем еще

Маленький подкрадываюсь к тебе и закрываю твои глаза ладошками,

Ты нарочно говоришь: "Отец? Татьянка?"

- я смеюсь: "Нет, нет, не угадала."

Отцу с Танюхой привет, деньги в конверте не шли, суки все вынут,

Но я же назло им вернусь, потому что ты меня ждешь.

Kolschik, prik in mijn koepels,

Bij het wonderbaarlijke kruis met iconen,

Om de klokken te spelen

Met overlopen en klokkenspel.

Prik me een huis bij de beek

Laat het naar believen in een dunne stroom stromen.

Van hem de kleermaker

Heeft me niet afgezet met tralies.

Teken een scharlaken zonsondergang.

Roos achter roestig prikkeldraad.

De regel: "Mam, het is niet mijn schuld!"

Prik, en laat ze proberen te wissen.

Als er genoeg ruimte is - tekenen

Een boot met zeilen vol wind.

Ik zwem weg, wolven, hier ben je...

Om mij voor altijd te herinneren.

En viel op de ziel, als vrede.

Mijn moeder ontmoeten is een van mijn verlangens.

Kruis als ik meeneem

Verlossing, maar geen bekering.

Veroordeel me niet, moeder, want ik leefde alleen naar wat ik wist - je wachtte op me.

Ik weet dat je 's avonds huilt en droomt waar ik nog steeds ben

Kleine kruip op je af en sluit je ogen met mijn handen,

Je zegt met opzet: 'Vader? Tatjanka?'

- Ik lach: "Nee, nee, ik heb niet geraden."

Hallo vader en Tanya, het geld ging niet in de envelop, de teven waren er allemaal uit,

Maar ondanks hen zal ik terugkeren, omdat je op me wacht.