Ранним утром - Михаил Круг

Ты, каждым ранним утром просыпаясь, в улыбке расплываешься, быть может.

Эпитетом скажу я, дорогая: ты на Марину Влади не похожа.

И сам я не Высоцкий и не Ножкин, блатному миру вовсе неизвестен.

Ты мне сказала как-то: «Мой хороший, твой голос необуздан, но прелестен».

Я шёл в горсад по вновь опавшим листьям, и осень монотонно моросила.

Я пел тебе тогда блатные песни, ты слушала и нехотя курила.

Гитара мне давала вдохновенье.

Я пел на все Отрадновские дачи.

Но, видно, надоел тебе Калинин, и ты сбежала в поисках удачи.

Я пережил тяжёлые минуты, я огулял твою подружку Лену,

Я с ней разоткровенничал как будто, но время подошло — её покинул.

А Лена мне клялась по телефону, что любит, что беременна, и плачет.

И где я взял себе такую моду — возить девчонок с «Южного» на дачу.

Я моду игнорировал однажды: откуда только женщины не шлялись:

С Вагонного, с Мигалова — неважно, — они в меня, как дурочки, влюблялись.

А дочерью полковника — солдаткой, прелестной симпампулечкой-брюнеткой,

Я словно был убит из автомата — со вскидки, не прицелившись, но метко.

Любовные раненья заживают, тем более в Калинине — в «малине»,

Где баб раз в десять больше, дорогая, чем нас, парней, по всей родной России.

Ты говорила: «Всё тебе противно — Калинин не пленяет дерзкой страстью».

Я мало пел тебе, а жил интимно.

Ну что ж, балдей, — ведь ты не в моей власти.

Я ухожу, смеясь, жалея годы.

Нет зла, но я в тебе разочарован:

Когда-то ты была красивой, модной, — такой уже не будешь, я растроган.

Веселье, рестораны и мужчины, попойки и армянские «букеты»…

А утром — неприглядные картины, а вечером — банкеты и банкеты.

Ты говоришь, что смерть твоя настанет как минимум в грядущей пятилетке,

И сердце твоё биться перестанет, как у пропевшей птицы в ржавой клетке.

Но кто из нас последний улыбнётся, кому судьба подарит шарик синий?..

А сердце у тебя давно не бьётся, с тех пор, как ты оставила Калинин.

Jij, die elke vroege ochtend wakker wordt, vervaagt misschien in een glimlach.

Ik zal met een epitheton zeggen, schat: je lijkt niet op Marina Vladi.

En ik ben zelf niet Vysotsky en niet Nozhkin, de dievenwereld is volledig onbekend.

Je zei ooit tegen me: "Mijn beste, je stem is ongebreideld, maar charmant."

Ik liep langs de pas gevallen bladeren de stadstuin in, en de herfst miezerde eentonig.

Ik zong toen dievenliederen voor je, je luisterde en rookte met tegenzin.

De gitaar gaf me inspiratie.

Ik zong in alle datsja's van Otradnovskiye.

Maar blijkbaar was je Kalinin beu en rende je weg op zoek naar geluk.

Ik ging door moeilijke tijden, ik liep rond met je vriendin Lena,

Het was alsof ik met haar opendeed, maar de tijd kwam - ik verliet haar.

En Lena zwoer me aan de telefoon dat ze van haar hield, dat ze zwanger was en dat ze huilde.

En waar kreeg ik zo'n mode voor mezelf - om meisjes van Yuzhny naar de datsja te brengen.

Ik negeerde ooit mode: waar alleen vrouwen niet ronddwaalden:

Van Vagonny, van Migalov - het maakt niet uit - ze werden als dwazen verliefd op me.

En de dochter van een kolonel - een soldaat, een mooie mooie brunette,

Het was alsof ik werd gedood door een machinegeweer - vanuit een uitkijkpunt, zonder te richten, maar nauwkeurig.

Liefdeswonden genezen, vooral in Kalinin - in "frambozen",

Waar tien keer meer vrouwen zijn, lieverd, dan wij jongens, overal in ons geboorteland Rusland.

Je zei: "Alles is walgelijk voor jou - Kalinin boeit niet met brutale passie."

Ik zong weinig voor je, maar leefde intiem.

Nou, klootzak, je staat niet in mijn macht.

Ik vertrek, lachend, met spijt van de jaren.

Er is geen kwaad, maar ik ben teleurgesteld in je:

Ooit was je mooi, modieus - zo zal je niet meer zijn, ik ben ontroerd.

Gezelligheid, restaurants en mannen, borrels en Armeense “boeketten”…

En 's ochtends - lelijke foto's, en' s avonds - banketten en banketten.

U zegt dat uw dood in ieder geval in de komende vijf jaar zal komen,

En je hart stopt met kloppen als een zingende vogel in een roestige kooi.

Maar wie van ons zal de laatste zijn om te glimlachen, aan wie zal het lot een blauwe bal geven? ..

En je hart klopt al een hele tijd niet meer sinds je Kalinin verliet.