Про Таню Сытину и всех остальных - Михаил Круг

Ректор кашлял в кулак, крепко тужился, делал вид, что вниманья заслуживал,

Графином бренчал — не с похмелья ли, а?- да, ему нынче не до веселия!

Со студентами — нервы струнами, — флюс — декан его часто подтрунивал…

Что чесать язык — дело прошлое, — а намедни его огорошили.

В среду вечером телефон звонит, и инкогнито в трубку говорит,

Что студентка его — Таня Сытина — тест на СПИД прошла положительно.

Ректор к ужину не притронулся, даже сто грамм не тяпнул для тонуса, —

Ну попробуй тут не расстроиться: они ж спали с Танюхой на Троицу!

В институт пришел — туча черная, уж не в радость и степень ученая,

И хватил его вдруг озноб с хандрой, вызывает сам лично завкафедрой.

У завкафа лицо неопрятное, и глаза под бровями попрятаны,

И сказал он, вздохнув, с многоточием: «Значит, братья с тобой мы молочные!»

И назначили вместе собрание — осудить эти шалости Танины,

Чтоб вопрос ставить об отчислении за ее, так сказать, поведение.

Всем и верилось — и не верилось, Танька ж шла вразнос — ко всем клеилась,

Даже Флюс — декан с больным копчиком из-под линз косил ей под кофточку.

Танька Сытина — девка видная, ну за что ее — не обидно ли?

Вдруг — откуда хвосты и задолженности, — а ведь с ней кувыркались все должности.

Уши чистили, что не учится, инженер с нее — не получится,

И вожак комсомольский охаживал, а ведь звал на пикник, тварь продажная!

Таньке выговор вдули по пятое, приплели отца — пьянь проклятую,

Ректор выступил сам в заключении: «За хвосты ее — к отчислению!»

И по домам пошли с чувством муторным, у завкафа в груди — звон к заутрене,

Ректор слег в кровать от давления и стучал в тоске брэйк коленями.

В воскресение телефон звонит, и инкогнито в трубку говорит, —

Ректор на ногах еле выстоял, — Таня Сытина, сказали, — девка чистая!

Он в институт, бегом, да все насвистывал, и завкафу коньяк на стол выставил…

Таньку Сытину снова приняли, — и все пятерки в зачетке по линии.

И пролетело все, словно в форточку, — Флюс — декан снова зырит под кофточку,

А вожак комсомольский заточенный от винта схватил да с пощечиной!

De rector kuchte in zijn vuist, duwde hard, deed alsof hij aandacht verdiende,

Hij tokkelde op de karaf - niet met een kater, hè? - Ja, hij is nu niet van plan!

Met studenten - zenuwen in touwtjes, - flux - plaagde de decaan hem vaak ...

Dat tongkrabben behoort tot het verleden, maar onlangs was hij verrast.

Op woensdagavond gaat de telefoon en zegt incognito in de hoorn:

Dat zijn leerling, Tanya Sytina, de aidstest positief doorstond.

De rector heeft het avondeten niet aangeraakt, hij heeft niet eens honderd gram gebeten om op te peppen, -

Nou, probeer hier niet van streek te raken: ze sliepen met Tanya op Trinity!

Hij kwam naar het instituut - een zwarte wolk, niet langer in vreugde en een academische graad,

En hij kreeg ineens een rilling van de blues, noemt hij persoonlijk het afdelingshoofd.

Het gezicht van de manager is slordig en zijn ogen zijn verborgen onder zijn wenkbrauwen,

En hij zei zuchtend, met een ellips: "Dus, we zijn melkbroeders met jou!"

En samen belegden ze een vergadering - om deze grappen van Tanina te veroordelen,

Om de kwestie van aftrekposten voor haar, om zo te zeggen, gedrag aan de orde te stellen.

Iedereen geloofde - en geloofde niet, Tanka leurde - ze zat aan iedereen vast,

Zelfs Flux, de decaan met een ziek stuitbeen van onder de lenzen, maaide onder haar blouse.

Tanya Sytina is een vooraanstaand meisje, waarom is ze niet beledigd?

Plotseling - waar komen de staarten en schulden vandaan - en tenslotte waren alle posities met haar in de war.

Ze maakten hun oren schoon dat ze niet studeren, een ingenieur wil niet voor haar werken,

En de leider van de Komsomol maakte het hof, maar hij riep om een ​​picknick, een corrupt schepsel!

Tanka kreeg op de vijfde een berisping, sleepte haar vader mee - dronken de verdoemden,

De rector zelf sprak tot slot: "Voor haar staart - tot uitzetting!"

En ze gingen naar huis met een somber gevoel, in het hoofd van het café in de kist was er een beltoon voor metten,

De rector viel van de druk in bed en klopte van pijn op de breuk met zijn knieën.

Op zondag gaat de telefoon en zegt incognito in de hoorn: -

De rector overeind overleefde het ternauwernood, - Tanya Sytina, zeiden ze, - een schoon meisje!

Hij rende naar het instituut, de hele tijd fluitend, en zette cognac op tafel voor de manager...

Tanka Sytina werd opnieuw aangenomen en alle vijf stonden langs de lijn in het klassement.

En alles vloog voorbij, als door een raam, - Flux - de decaan kijkt weer onder de blouse,

En de leider van de Komsomol, geslepen van de schroef, greep hem met een klap in het gezicht!