Про бичей - Михаил Круг

Как Малюта сын Скуратов бил по морде мужиков.

Правый ты иль виноватый — не уйдёшь без синяков.

На Орджанке у торгошки те же самые дела:

Бич бича помял немножко — их милиция взяла.

Забирали, не робели, почесали кулаки,

Привезли в отдел, побили — всё равно уж синяки.

Ах, как очередь шумела: «Плачет, мол, по ним тюрьма!»

И бичей не пожалела: сколько хошь в Твери дерьма.

Кто-то под шумок недолгий влезть без очереди смог,

Но, величественно-строгий, их маневр сержант пресёк.

Злоумышленникам в спину: «Встаньте в очередь, в конец»,

И для устрашенья вынул из кобуры огурец.

Да, оказия шальная, и сержант попал впросак.

Шутка ль тут очередная или просто вышло так?

Но, надкусанный «зубилом», он торчал, такой большой,

Огурец был страшной силы и к тому же семенной…

Hoe Malyuta's zoon Skuratov de boeren in het gezicht sloeg.

Je hebt gelijk of schuldig - je gaat niet weg zonder blauwe plekken.

Op Ordzhanka heeft de handelaar hetzelfde bedrijf:

De plaag van de plaag was een beetje verpletterd - de politie nam ze mee.

Ze namen afstand, waren niet verlegen, krabden met hun vuisten,

Ze brachten me naar de afdeling, sloegen me in elkaar - toch, blauwe plekken.

Oh, wat was de rij luidruchtig: "De gevangenis huilt om hen!"

En ze spaarde de plagen niet: hoeveel shit wil je in Tver.

Iemand onder het mom van een korte klim uit de lijn was in staat,

Maar, majestueus streng, stopte de sergeant hun manoeuvre.

Aanvallers achterin: "Ga aan het eind in de rij",

En om te intimideren, haalde hij een komkommer uit zijn holster.

Ja, de gelegenheid was te gek, en de sergeant raakte in de war.

Is dit gewoon weer een grap, of is het gewoon zo gegaan?

Maar, gebeten door een "beitel", stak hij uit, zo groot,

De komkommer was van verschrikkelijke kracht en bovendien zaad ...