По-щенячьи и по-волчьи - Михаил Круг

Мама, мама, прости - я себя загубил, свою молодость под ноги бросил.

Я, как в детстве, тебя по-щенячьи любил, а под старость по-волчьи забросил.

Где ты, мама, теперь?

Напишу - отзовись, пред тобой я хоть ныне покаюсь.

Пролетает бездарно беспутная жизнь, не живу я на свете, а маюсь.

Ты меня родила, и упала звезда в лагеря, где не знают свободы.

Я ищу ту звезду, только думаю - зря, эти долгие, долгие годы.

Выйду я, а на воле не будет тебя, и тогда с неотъемлемой силой

По-щенячьи, как в детстве, потянет меня к твоей мама заросшей могиле.

По-щенячьи, как в детстве, потянет меня к твоей мама заросшей могиле.

Мама...

Mam, mam, het spijt me - ik heb mezelf geruïneerd, ik gooide mijn jeugd onder mijn voeten.

Ik hield, net als in mijn kindertijd, van je als een puppy, en op mijn oude dag verliet ik je als een wolf.

Waar ben je, mam, nu?

Ik zal schrijven - reageren, vóór u, nu zal ik me tenminste bekeren.

Een middelmatig losbandig leven vliegt voorbij, ik leef niet in de wereld, maar zwoeg.

Je baarde mij, en een ster viel in de kampen waar ze geen vrijheid kennen.

Ik ben op zoek naar die ster, denk ik gewoon - tevergeefs, deze lange, lange jaren.

Ik zal uitgaan, en je zult niet vrij zijn, en dan met een onvervreemdbare kracht

Als een puppy, zoals in de kindertijd, zal het me naar het overwoekerde graf van je moeder trekken.

Als een puppy, zoals in de kindertijd, zal het me naar het overwoekerde graf van je moeder trekken.

Mamma...