Ну, прощай... - Михаил Круг

Ну, прощай!

Приходи если что.

Твой звонок мне покажется странным.

Ты возьмёшь в гардеробе пальто

И примчишься ко мне с ресторана.

А сейчас ты уходишь и пусть

Твои туфельки не по погоде,

А ко мне одинокая грусть

Потихонечку в гости заходит.

Припев:

Так допьём золотое вино,

Но оно удивительно горькое.

Мне куда ты уйдёшь всё равно.

Ты теперь моя девочка вольная.

Ну, прощай!

Я уже не приду.

В лёгких туфельках выйду по лужам.

Оглянувшись скажу на бегу:

Позвоню, если будешь мне нужен.

А сейчас ухожу, ну и пусть,

Впереди навсегда расставанье.

И на сердце осенняя грусть

И в глазах твоих нет пониманья.

Припев:

Так допьём золотое вино,

Но оно удивительно горькое.

Мне куда ты уйдёшь всё равно.

Ты теперь моя девочка вольная.

Проигрыш

Припев:

Так допьём золотое вино,

Но оно удивительно горькое.

Мне куда ты уйдёшь всё равно.

Я теперь моя девочка вольная.

Так допьём золотое вино,

Но оно удивительно горькое.

Мне куда ты уйдёшь всё равно.

Я теперь моя девочка вольная.

Nou doei!

Kom als er iets is.

Je oproep zal me vreemd lijken.

Je neemt een jas mee in de kledingkast

En haast je vanuit het restaurant naar me toe.

En nu ga je weg en laat

Je schoenen zijn niet voor het weer

En voor mij eenzaam verdriet

Beetje bij beetje komt hij op bezoek.

Refrein:

Dus laten we de gouden wijn afmaken

Maar het is verrassend bitter.

Het maakt me niet uit waar je heen gaat.

Je bent nu mijn vrije meisje.

Nou doei!

Ik kom niet meer.

Met lichte schoenen ga ik door de plassen.

Terugkijkend zeg ik op de vlucht:

Ik bel als ik je nodig heb.

En nu ga ik weg, het zij zo

Voor altijd afscheid nemen.

En in het hart van de herfstverdriet

En in jouw ogen is er geen begrip.

Refrein:

Dus laten we de gouden wijn afmaken

Maar het is verrassend bitter.

Het maakt me niet uit waar je heen gaat.

Je bent nu mijn vrije meisje.

verliezen

Refrein:

Dus laten we de gouden wijn afmaken

Maar het is verrassend bitter.

Het maakt me niet uit waar je heen gaat.

Ik ben nu mijn vrije meisje.

Dus laten we de gouden wijn afmaken

Maar het is verrassend bitter.

Het maakt me niet uit waar je heen gaat.

Ik ben nu mijn vrije meisje.