На военной машине - Михаил Круг

На военной машине мы подъедем с Серёгой.

Он не будет сигналить, чтоб услышала мать.

Хлопнет дверью кабины после долгой дороги.

Он не будет сигналить, чтоб услышала мать.

Буте трудно Серёге, может, он и заплачет,

Тент откинет и скажет: «Вот и дома, братан!»

После долгой дороги что скажу твому бате —

В горле першит и вяжет: «Вот и дома, братан!»

Батя выйдет с сестрою.

Мать не сможет, наверно.

Хлеб и соль, как живому, мне поставят к ногам.

«Цинк» легонько откроют… Поздороваюсь первым.

Батя скажет: «Ну, здравствуй, наконец-то ты к нам».

Ты придёшь непременно, прибежишь, станешь возле —

Рядом с папкой, с сестрою, и заплачешь при них.

Но я плач твой услышу, жаль, сказать не сумею:

«Знаешь, Ленка, всё поздно — я уже не жених».

И нальёт мне, как раньше, через край батя водки,

Мать поправит «парадку», крест положит на грудь.

А Серёга — Серёга пойдёт пьяной походкой,

Пойдёт — руки в карманах, ухмыляясь чуть-чуть.

А Серёга — Серёга пойдёт к нашей машине,

Сядет в нашу кабину, грудью ляжет на руль…

И тут вспомнит Серёга, как горели в кабине,

И зарядка — на минус, и бензин в баке — нуль…

На военной машине мы подъедем с Серёгой.

Он не будет сигналить, чтоб услышала мать.

Op een militair voertuig rijden we met Seryoga naar boven.

Hij zal niet toeteren zodat zijn moeder het kan horen.

Sla de cabinedeur dicht na een lange rit.

Hij zal niet toeteren zodat zijn moeder het kan horen.

Het is moeilijk voor Seryoga, misschien zal hij huilen,

De luifel wordt teruggegooid en zegt: "Hier zijn we thuis, bro!"

Wat zal ik je vader vertellen na een lange reis...

Het kriebelt en kriebelt in de keel: “Hier zijn we thuis, bro!”

Papa komt naar buiten met zijn zus.

Moeder kan dat waarschijnlijk niet.

Brood en zout zullen als levend aan mijn voeten worden gelegd.

"Zink" wordt licht geopend ... Ik zal de eerste zijn om hallo te zeggen.

Papa zal zeggen: "Wel, hallo, eindelijk ben je bij ons."

Je zult zeker komen, rennen, in de buurt staan ​​-

Naast de map, met je zus, en je gaat huilen waar ze bij zijn.

Maar ik zal je huilen horen, sorry, ik zal niet kunnen zeggen:

'Weet je, Lenka, het wordt laat - ik ben geen verloofde meer.'

En giet me, zoals eerder, vader over de rand van wodka,

Moeder zal de parade rechtzetten, het kruis op haar borst leggen.

En Seryoga - Seryoga zal lopen met een dronken gang,

Zal gaan - handen in de zakken, een beetje grijnzend.

En Seryoga - Seryoga gaat naar onze auto,

Hij zal in onze cabine zitten, met zijn borst op het stuur liggen ...

En dan zal Seryoga zich herinneren hoe ze brandden in de cockpit,

En opladen is min, en benzine in de tank is nul ...

Op een militair voertuig rijden we met Seryoga naar boven.

Hij zal niet toeteren zodat zijn moeder het kan horen.