Красные карманы - Михаил Круг

Не пей, Лиза, водочку, все пройдет, поправится.

Верь мне, жизнь замужняя так и начинается.

Ты ж сама молоденькой шлялась с хулиганами

В юбочке коротенькой с красными карманами.

Так вот, Лизок, ту юбочку надень,

Пойдем в лесок к малиновым кустам.

Смотри, Лизок, какой прекрасный день!

Ты молода, не скажешь, по годам!

Пусть командированный муж страдает в ревности!

Лиза избалована, Лиза хочет нежности,

Называет лапочкой, Лиза, хватит, полно те!

В ее мужа тапочках я хожу по комнате.

Так вот, Лизок, я падаю к тебе,

Сняв мужа тапки, смяв его подушки.

Лишь пять минут я был в твоей судьбе,

Но не забуду век твои веснушки!

Муж приедет родненький, в дураках останется.

А на подоконнике фикус проболтается,

Все расскажет красочно, с кем спала и тешилась.

Боже мой!

В Дурашеве все мужья помешаны.

Ой-ой, Лизок, простит все муженек!

Такой как ты, нельзя все не простить!

Когда покину утром твой порог,

Ты будешь водку в ожиданьи пить.

Лиза, ляг, поспи немного, в смысле — ты же пьяная!

Ой, твоя бедовая юбочка с карманами.

Выражаясь попросту — то что знают фикусы —

Дуракам по области знать как накось-выкуси!

Ах, где же вы, мои красивые года,

Где я на фото с Лизкою под ручку?!

Растаяли совсем, как дымка, навсегда…

Сейчас я генерал, тогда я был поручик!

Drink geen wodka, Liza, alles gaat voorbij, je wordt beter.

Geloof me, zo begint het huwelijksleven.

Nou, je was zelf jong en hing rond met hooligans

In een kort rokje met rode zakken.

Dus, Lizok, trek die rok aan,

Laten we naar het bos gaan naar de frambozenstruiken.

Kijk Lizok, wat een mooie dag!

Je bent jong, dat kun je niet zeggen, door je jaren!

Laat de gezonden echtgenoot lijden in jaloezie!

Lisa is verwend, Lisa wil tederheid,

Roept lieverd, Liza, dat is genoeg, dat is genoeg!

Op de pantoffels van haar man loop ik door de kamer.

Dus, Lizok, ik val op jou,

De pantoffels van haar man uittrekken, zijn kussens vermorzelen.

Slechts vijf minuten was ik in jouw lot,

Maar ik zal de leeftijd van je sproeten niet vergeten!

De echtgenoot zal dierbaar worden, hij zal een dwaas blijven.

En op de vensterbank zal de ficus blatteren,

Alles zal kleurrijk vertellen, met wie ze sliep en zich amuseerde.

Mijn God!

In Durashev zijn alle echtgenoten gek.

Oh-oh, Lizok, manlief zal alles vergeven!

Iemand als jij kan niet alles vergeven!

Als ik 's morgens je drempel verlaat,

Tijdens het wachten drink je wodka.

Lisa, ga liggen, ga slapen, ik bedoel, je bent dronken!

Oh, je onrustige rok met zakken.

Simpel gezegd - wat ficusen weten -

Dwazen in de regio weten hoe ze moeten bijten!

Oh, waar zijn jullie, mijn mooie jaren,

Waar ben ik op de foto met Lizka onder de arm?!

Volledig verdwenen, als een waas, voor altijd ...

Nu ben ik generaal, toen was ik luitenant!