Ко всему слеп и глух - Михаил Круг

Ко всему слеп и глух, по Калинину брожу и на «Правде» в стену тыкаю бычок.

Вдруг свисток — стопорят, как синюху, волочат, шухер-махер, прячу в кепку

троячок.

Жизнь моя молода, двадцать лет — ерунда, как на счётчике «тик-так» у таксиста.

Понаделано дел, из отдела в отдел, и в графе «дети» тоже не чисто.

Знает, кто я таков, капитан Иванов, не фамилия важно, а званье.

Протокольчик махнул, роспись я черканул, шляпу снял и сказал: «До свиданья».

Я как предугадал, шпалер в среду продал, а башлей лишь хватило на вечер.

Все хвосты обрубил и в такси укатил, счётчик тикал «тик-так» мне до встречи.

Ах, зачем я полез на Советской в «Экспресс»: там шмонали, и мне не светило.

Сам попал на гоп-стоп, по плечу вдруг шлепок — это Ляля ко мне подкатила.

Будь попроще.

Не жмись, такова стерва-жизнь, только в тюрьмах порядки другие.

Я с ней чисто прошёл, с Лялькой макли завёл, что завидовать стали блатные.

Я таких не видал в ресторанах харчей, эх, таких баб да в Красную книгу,

Но жениться мне в падлу: я вор и ничей.

И по пьянке я сунул ей фигу.

И пусть тюрьма впереди — по этапу идти.

И торчать на Гагарина тошно.

Не сидеть же за так, счётчик тикал «тик-так», возвращусь в девяностом я точно.

Не сидеть же за так, счётчик тикал «тик-так», возвращусь в девяностом я точно.

Blind en doof voor alles, dwaal ik door Kalinin en por een stierkalf in de muur van Pravda.

Plots een fluitje - ze stoppen het als een blauwe plek, ze slepen het, nix-macher, ik verberg het in een pet

triade.

Mijn leven is jong, twintig jaar is onzin, zoals op de tiktokteller van een taxichauffeur.

Er zijn dingen gedaan, van afdeling tot afdeling, en de kolom "kinderen" is ook niet schoon.

Hij weet wie ik ben, kapitein Ivanov, het is niet de achternaam die ertoe doet, maar de rang.

De verslaggever zwaaide, ik krabbelde het schilderij, nam mijn hoed af en zei: "Tot ziens."

Zoals ik voorspelde, verkocht ik het tapijt op woensdag, en de torentjes waren alleen genoeg voor de avond.

Ik hakte alle staarten eraf en reed weg in een taxi, de teller tikte "tick-tock" voor mij tot de vergadering.

Oh, waarom ben ik in Sovetskaya Express gestapt: ze waren daar aan het oplichten en ik schitterde niet.

Ik kwam zelf op een gop-stop, plotseling een klap op de schouder - het was Lyalya die naar me toe rolde.

Sneller zijn.

Dwing jezelf niet, zo is het bitch-leven, alleen in gevangenissen zijn de bevelen anders.

Ik ging netjes met haar door, met Lyalka Makli begon dat de dieven jaloers begonnen te worden.

Ik heb zulke vrouwen niet gezien in de restaurants van larven, oh, zulke vrouwen en in het Rode Boek,

Maar trouw met me in een bastaard: ik ben een dief en niemand.

En toen ik dronken was, stak ik een vijg in haar.

En laat de gevangenis voorop lopen - ga door het podium.

En rondhangen op Gagarin is misselijkmakend.

Blijf niet stil zitten, de teller tikte "tick-tock", ik kom zeker terug in de negentigste.

Blijf niet stil zitten, de teller tikte "tick-tock", ik kom zeker terug in de negentigste.