Девочка-пай 2 - Михаил Круг

В блестящем платье, золоте и жемчугах, каблук на шпильке, а в руках букет из роз.

Бардак молчит, а ты идешь вся на понтах.

А помнишь, как тебе свои я розы нес.

Когда в пустом трамвае ехали домой, полночный город замолкал и засыпал,

Как пахли почки набухавшие весной, я от любых невзгод тебя оберегал.

Я каждый день тебя на зоне вспоминал, мои мечты быть может, сбудутся теперь.

Как на прощанье тебя в щеку целовал ты улыбалась и захлопывала дверь.

Как не хотелось мне, прощаясь уходить, ах, сколько было нам с тобой прекрасных лет,

И я не уходил я ждал, чтоб посмотреть, когда ты в спальне у себя погасишь свет.

А там, у арки, уже ждали молотнуть, я мог дворами, но я через арку шел,

Мне так хотелось по зубам им навернуть, один из них сейчас ментом - такой козел,

И я мочил его в той арке много раз, он был всегда готов на разный заподляк,

И я ему со смаком бил под левый глаз, и каждый вечер реставрировал синяк.

Ты помнишь, как в последний раз пришли в кабак, а там с ментами участковый отдыхал,

Он только что заочно кончил свой ЮрФак он пьяный был, тебя на танец приглашал.

Влюбился, вошь цветная, к мамочке пошел, а дальше твой папаша, вникнув, что к чему,

За то, что этому менту в подъезде щелк, меня на восемь лет упрятали в тюрьму.

И вот я здесь, ты через зал к столу идешь, не улыбнешься, не узнаешь - сколько зим.

Тебе сегодня день рожденья, ты цветешь, а я, как фраер, за бутылочкой один,

И я пошлю с официантом, чтоб дал знать, маляву в строчку - не грусти и не скучай.

Ты побежишь меня по столикам искать в блестящем платье, жемчугах ... девочка пай.

In een schitterende jurk, goud en parels, naaldhakken, en in haar handen een boeket rozen.

De puinhoop is stil en je gaat helemaal op in de show.

Weet je nog hoe ik mijn rozen naar je toe droeg.

Toen we in een lege tram naar huis reden, viel de middernachtelijke stad stil en viel in slaap,

Hoe de knoppen die in de lente opzwollen rook, ik beschermde je tegen elke tegenslag.

Elke dag dat ik me je in de zone herinnerde, zullen mijn dromen nu misschien uitkomen.

Alsof je je vaarwel op de wang kuste, glimlachte je en sloeg de deur dicht.

Hoe ik geen afscheid wilde nemen om te vertrekken, oh, hoeveel mooie jaren hebben we met jou gehad,

En ik ging niet weg, ik wachtte om te zien wanneer je het licht in je slaapkamer uitdoet.

En daar, bij de boog, wachtten ze al om te hameren, ik kon door de werven gaan, maar ik ging door de boog,

Ik wilde ze zo in de tanden schroeven, een van hen is nu een agent - zo'n geit,

En ik heb hem vaak in die boog geweekt, hij was altijd klaar voor verschillende zadlyak,

En ik sloeg hem met smaak onder het linkeroog, en elke avond herstelde ik de blauwe plek.

Herinner je je de laatste keer dat je naar een taverne kwam, en daar was de wijkagent aan het uitrusten met de politie,

Hij was net klaar met zijn YurFak bij verstek, hij was dronken, hij nodigde je uit om te dansen.

Verliefd, gekleurde luis, ging naar mama, en toen je vader, die begreep wat wat was,

Voor het feit dat deze agent bij de ingang klikt, hebben ze me voor acht jaar in de gevangenis gezet.

En hier ben ik, je gaat door de hal naar de tafel, je zult niet glimlachen, je zult niet weten hoeveel winters.

Vandaag is je verjaardag, je bloeit, en ik, als een fraer, ben alleen achter een fles,

En ik zal met de ober sturen om je te laten weten, een kleintje in een rij - wees niet verdrietig en verveel je niet.

Je rent om me te zoeken op de tafels in een glanzende jurk, parels... girl share.