The King Beetle On A Coconut Estate - mewithoutYou

As the moon rose and the hour grew late

The day-help on the coconut estate

Raked up the dried leaves that fell dead from the trees

Which they burned in a pile by the lake

The beetle king summoned his men

From the top of the rhododendron stem

«Calling all volunteers who can carry it back here

The Great Mystery has been lit once again»

One beetle emerged from the crowd

In a fashionable abdomen shroud

Said, «I'm a professor, you see, that’s no mystery to me

I’ll be back soon, successful and proud»

But when the beetle professor returned

He crawled on all six, as his wings had been burned

And described to the finest detail all he’d learned

There was neither a light, nor a heat, in his words

The deeply dissatisfied king

Climbed the same stem to announce the same thing

But in his second appeal sought to sweeten the deal

With a silver padparadscha ring

The lieutenant stepped out from the line

As he lassoed his thorax with twine

Thinking, «I'm stronger and braver and I’ll earn the king’s favor

One day all he has will be mine»

But for all the lieutenant’s conceit

He too returned singed and admitting defeat

«I had no choice, please believe, but retreat

It was bright as the sun, but with ten times the heat

And it cracked like the thunder and bloodshot my eyes

Though smothered with sticks, it advanced undeterred

Carelessly cast an ash cloud to the sky, my lord

Like a flock of dark vanishing birds"

The beetle king slammed down his fist

«Your flowery description’s no better than his!

We sent for the great light and you bring us this?

We didn’t ask what it seems like, we asked what it is!»

His Majesty’s hour at last is drawn nigh

The elegant Queen took her leave from his side

Without understanding, but without asking why

Gathered their kids to come bid their goodbyes

And the father explained, «You've been somewhat deceived

We’ve all called me your dad, but your true Dad’s not me

I lay next to your mom and your forms were conceived

Your Father’s the light within all that you see

He fills up the ponds as He empties the clouds

Holds without hands and He speaks without sounds

He provides us with the cow’s waste and coconuts to eat

Giving one that nice salt taste, and the other a sweet

Sends the black carriage the day death shows its face

Thinning our numbers with kindness and grace

And just as a flower and its fragrance are one

So must each of you and your Father become

Now distribute my scepter, my crown, and my throne

And all we’ve known as wealth to the poor and alone"

Without further hesitation, without looking back home

The king flew headlong into the blazing unknown

And as the smoke king curled higher and higher

The troops flying loops around the telephone wires

They said, «Our beloved’s not dead, but His Highness instead

Has been utterly changed into fire»

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Why not be utterly changed into fire?

Terwijl de maan opkwam en het uur later werd

De daghulp op het kokoslandgoed

Rakte de gedroogde bladeren op die dood van de bomen waren gevallen

Die ze op een stapel bij het meer verbrandden

De keverkoning riep zijn mannen bijeen

Vanaf de bovenkant van de rododendronstengel

"Oproep aan alle vrijwilligers die het kunnen terugbrengen naar hier"

Het Grote Mysterie is weer aangestoken»

Een kever kwam uit de menigte

In een modieuze buiksluier

Zei: «Ik ben een professor, zie je, dat is geen mysterie voor mij

Ik kom snel terug, succesvol en trots»

Maar toen de keverprofessor terugkwam

Hij kroop op alle zes, omdat zijn vleugels waren verbrand

En beschreef tot in het kleinste detail alles wat hij had geleerd

Er was noch een licht, noch een hitte, in zijn woorden

De diep ontevreden koning

Klom op dezelfde stengel om hetzelfde aan te kondigen

Maar in zijn tweede beroep probeerde hij de deal te verzachten

Met een zilveren padparadscha-ring

De luitenant stapte uit de rij

Terwijl hij zijn thorax vastlas met touw

Denkend: "Ik ben sterker en moediger en ik zal de gunst van de koning verdienen"

Op een dag zal alles wat hij heeft van mij zijn»

Maar voor alle verwaandheid van de luitenant

Ook hij keerde geschroeid terug en gaf zijn nederlaag toe

"Ik had geen keus, geloof alsjeblieft, maar trek me terug"

Het was zo helder als de zon, maar met tien keer de hitte

En het kraakte als de donder en bloeddoorlopen mijn ogen

Hoewel gesmoord met stokken, vorderde het onverschrokken

Werp achteloos een aswolk naar de lucht, mijn heer

Als een zwerm donkere verdwijnende vogels"

De keverkoning sloeg zijn vuist neer

«Je bloemrijke beschrijving is niet beter dan die van hem!

We hebben het grote licht gestuurd en jij brengt ons dit?

We vroegen niet hoe het eruit ziet, we vroegen wat het is!»

Het uur van Zijne Majesteit is eindelijk nabij

De elegante koningin nam afscheid van zijn zijde

Zonder begrip, maar zonder te vragen waarom

Ze hebben hun kinderen bijeengeroepen om afscheid te komen nemen

En de vader legde uit: «Je bent enigszins bedrogen»

We hebben me allemaal je vader genoemd, maar je echte vader ben ik niet

Ik lag naast je moeder en je formulieren zijn bedacht

Je Vader is het licht in alles wat je ziet

Hij vult de vijvers zoals Hij de wolken leegt

Houdt vast zonder handen en Hij spreekt zonder geluiden

Hij geeft ons de uitwerpselen van de koe en kokosnoten om te eten

De ene die lekkere zoute smaak geven, en de andere een zoete

Stuurt de zwarte koets de dag dat de dood zijn gezicht laat zien

Onze nummers dunner maken met vriendelijkheid en gratie

En net zoals een bloem en zijn geur één zijn

Dus moet ieder van u en uw Vader worden?

Verspreid nu mijn scepter, mijn kroon en mijn troon

En alles wat we hebben gekend als rijkdom aan de armen en alleen"

Zonder verdere aarzeling, zonder terug te kijken naar huis

De koning vloog hals over kop het brandende onbekende in

En terwijl de rookkoning hoger en hoger krulde

De troepen vliegen in lussen rond de telefoondraden

Ze zeiden: «Onze geliefde is niet dood, maar Zijne Hoogheid in plaats daarvan»

Is totaal veranderd in vuur»

Waarom niet helemaal veranderd worden in vuur?

Waarom niet helemaal veranderd worden in vuur?

Waarom niet helemaal veranderd worden in vuur?

Waarom niet helemaal veranderd worden in vuur?

Waarom niet helemaal veranderd worden in vuur?

Waarom niet helemaal veranderd worden in vuur?

Waarom niet helemaal veranderd worden in vuur?

Waarom niet helemaal veranderd worden in vuur?